خیابان سپه
خیابان سپه قزوین نخستین خیابان طراحی شده در ایران است که در دوره صفوی و در زمان پایتختی قزوین احداث شد. این خیابان که یکی از جاهای دیدنی قزوین به شمار می‌رود، بعدها به‌عنوان اولین خیابان مدرن ایران در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. خیابان سپه که در زمان تاسیس نسبت به دیگر معابر شهری، امکانات بیشتری داشت، امروزه بافتی فرسوده دارد. این خیابان جاذبه‌های گردشگری متعددی همچون کاخ چهلستون، بازار قزوین، سردر عالی‌قاپو و… را در خود جای داده است.
خیابان سپه قزوین که با نام عالی قاپو یا دولتی نیز شناخته می‌شد، نخستین خیابان ایران است. پیش از این، خیابان‌ها و گذرهای شهری به‌صورت طبیعی ایجاد شده بودند. شاه طهماسب دستور ساخت خیابانی را داد که با اصول و فنون مهندسی طراحی شده باشد.
خیابان سپه قزوین به‌عنوان نخستین فضای شهری شناخته می‌شود که ماهیتی متفاوت از میدان‌ها و میدانچه‌ها یا گذرهای ارگانیک فاقد طراحی دارد و بیشتر به‌عنوان مسیری مستقیم برای رفت‌وآمد طراحی شده است. این محور در دوره پایتختی شهر قزوین از محل سردر عالی قاپو تا حوالی مسجد جامع امتداد یافت. به‌این‌ترتیب خیابان سپه طول بیشتری پیدا کرد و به سلامگاه شاهزاده حسین رسید. پس از انتقال پایتخت به اصفهان، نمونه کامل‌تر آن در این شهر و با عنوان چهار باغ اصفهان ساخته شد.
با معرفی خیابان سپه به‌عنوان اولین خیابان ایران در سال ۱۳۸۷ و ثبت آن در فهرست آثار ملی، گردشگران بیشتری برای بازدید و خیابان‌گردی در این نقطه از شهر، راهی قزوین شدند.
به‌مرور زمان تغییراتی در نامگذاری معابر شهری صورت گرفت؛ به‌نحوی که اکنون برای بازدید از خیابان سپه قزوین باید تقاطع دو خیابان شهید انصاری و پیغمبریه را بگردید. خیابان سپه روی نقشه با نام خیابان شهدا مشخص شده است.
دو طرف این خیابان فروشگاه‌هایی فعالیت دارند که با آجرنمای یک‌دست و قدیمی، ظاهر زیبایی پیدا کرده‌اند. در بخش جنوبی این خیابان بیشتر مغازه‌ها در حوزه صنایع غذایی نظیر آجیل‌فروشی، رستوران، پیتزا، کبابی، ویتامینه، جگرکی و… فعالیت می‌کنند. برای خرید لباس و زیورآلات بهتر است سری به بخش شمالی خیابان سپه بزنید. بی‌شک پیاده‌روی در این خیابان و گشت‌وگذار در کوچه‌پس‌کوچه‌های بافت قدیم آن، حس‌وحال خیلی خوبی را برایتان به ارمغان می‌آورد.
وجه تسمیه خیابان سپه
وجه تسمیه خیابان سپه به جنگ شاه طهماسب صفوی با ازبکان برمی‌گردد. شاه طهماسب جوان که زمان جنگ فقط ۱۶ سال سن داشت، همراه با سپاهش راهی خراسان و شهر هرات شد. او می‌خواست این منطقه را از حمله ازبکان حفظ کند. شاه در جریان این جنگ، با طراحی خیابان آشنایی بیشتری پیدا کرد.
شاه جوان مدتی در محله‌ای از هرات به نام «خیابان» اقامت داشت تا سپاهش را برای مقابله با ازبک‌ها منظم کند. نتیجه این جنگ به‌نفع سپاه ایران رقم خورد. شاه طهماسب به شکرانه این پیروزی، نام آن محله هرات را روی اولین خیابان ایران گذاشت. سال‌ها بعد مردم محله اطراف سپه را، محله خیابان می‌نامیدند.
دوره صفوی
شاه طهماسب صفوی در شمال محله شهرستان قدیم یا حصار شاپور، هم‌زمان با ساخت خیابان سپه، اقدام به احداث جعفرآباد کرد که شامل عمارت و خانه‌های دو طرف این خیابان و باغ سعادت آباد، عمارت دولتخانه، حرم‌سرا و باغ‌های شرقی و غربی عمارت‌های مذکور می‌شد. خیابان سپه قزوین در دوره صفوی به‌قدری زیبا به نظر می‌رسید که عبدی بیگ آن را با بهشت مقایسه کرده بود. درخت‌های سرسبز چنار در دو طرف خیابان، جوی‌های آب روان، گونه‌های گیاهی مختلف سرو و صنوبر، طراحی زوایا و کف خیابان و… ویژگی‌های خیابان سپه بودند.
قرارگیری دو دروازه شاهی در ابتدا و انتهای خیابان سپه به ارزش و اهمیت آن افزوده بود. از دیگر اقدامات شاه طهماسب، ایجاد محلی برای گردش و آسایش مردم در این خیابان بود. خیابان سپه در دوره‌های مختلف تاریخ چنان اهمیت داشت که همیشه بخشی از برگزاری مراسم مختلف بود. برای مثال می‌توان به لحظه ورود مظفرالدین شاه به قزوین اشاره کرد که در این خیابان از او استقبال باشکوهی شد. در این خیابان همه عناصر برای ساخت بخشی از شهر وجود داشت؛ به همین دلیل هیچ‌گاه از ارزش و اهمیت آن کاسته نشد. علاوه بر این، پادشاهان صفوی از این خیابان برای خوش‌آمدگویی به سفیران دولت‌های خارجی استفاده می‌کردند.
دوره قاجار
در زمان ناصرالدین شاه به دستور مباشر سعدالسلطنه که بعدها حاکم قزوین شد، در قسمت جنوبی خیابان یعنی از مقابل مسجد جامع تا چهارراه سپه کنونی، مهمان‌خانه و چاپارخانه احداث شد و خیابان سپه از شرق مهمان‌خانه با معبر باریکی به خیابان تهران (تهران قدیم کنونی) راه یافت. این منطقه از خیابان سپه در حال حاضر محل استقرار بارفروشان است.
دوره پهلوی
رضا خان در سال ۱۳۰۷ تغییراتی در خیابان سپه به وجود آورد و آن را سنگ‌فرش کرد تا شهروندان راحتی بیشتری داشته باشند. مهمان‌خانه و چاپارخانه خیابان سپه در سال ۱۳۱۰ تخریب و سبزه میدانی به‌جای آن احداث شد که بهخاطر بی‌آبی مخروبه باقی ماند. بعدها با رسیدن خط‌آهن به قزوین و ساخت ایستگاهی در جنوب شهر، خیابان سپه را تا ایستگاه راه‌آهن ادامه دادند و به این ترتیب، سبزه میدان و قسمتی از کاروانسرای سعدالسلطنه از بین رفت.
با گسترش فضاهای شهری، خیابان سپه در بخش جنوبی قزوین قرار گرفته است. بیشتر مراکز مهم شهر در بخش مرکزی و شمالی این شهر هستند. بااین‌حال خیابان سپه هنوز مهم‌ترین خیابان شهر برای قزوینی‌ها است و در جشن‌های ملی و مذهبی یا مراسم عزاداری میزبان مردمی می‌شود که از هر نقطه شهر خود را به آن می‌رسانند.
پرسش‌های متداول
خیابان سپه کجاست؟
جاهای دیدنی خیابان سپه کدامند؟
علت شهرت خیابان سپه چیست؟
قدمت خیابان سپه به چه زمانی می‌رسد؟
آب انبار سردار بزرگ
آبانبار سردار بزرگ، بزرگ‌ترین آبانبار تک گنبدی ایران و یکی از جاهای دیدنی قزوین است که در سال ۱۲۲۷ هجری قمری در محله راه ری قزوین ساخته شد. این آبانبار، سردری بلند با قوس جناغی دارد که با ۴۸ پله سنگی در راهی موسوم به «راهشیر»، به عمق ۱۲٫۵ متری زیر زمین می‌رسد. بنای تاریخی مزبور در تاریخ هشت شهریور ۱۳۵۵ با شماره ثبت ۱۳۳۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید و امروزه به روی گردشگران باز است.
شهر قزوین روزگاری بیش از ۱۰۰ آبانبار داشت؛ اما در حال حاضر تعداد آب‌انبارهای سالم آن به کمتر از ۱۰ مورد رسیده است. دلیل اصلی این امر را می‌توان گسترش سریع شهر قزوین و مهاجرپذیری بالای آن دانست که باعث ساخت‌وسازهایی درون بافت قدیمی شهر شد تا مهاجران جدید بتوانند در آن مستقر شوند. یکی از این آب‌انبارها، آبانبار سردار بزرگ است که به‌عنوان سازه‌ای بزرگ و جالب در نظام آبرسانی شهری، در سال ۱۳۵۵ با شماره ۱۳۳۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
این آبانبار تاریخی توسط دو برادر به نام‌های محمدحسن خان و محمدحسین خان از امرای فتحعلی شاه در بی‌آب‌ترین محله شهر قزوین یعنی محله «راه ری» بنا شد. در کتیبه سردر نیز این دو موسس و تعمیر آن در سال ۱۳۵۷ توسط شهرداری قزوین ذکر شده است. جالب اینکه در قزوین دو آبانبار به نام‌های سردار بزرگ و سردار کوچک وجود دارد که برخلاف تصور گردشگران، آبانبار سردار بزرگ از لحاظ حجم کوچک‌تر از آبانبار سردار کوچک است و دلیل نامگذاری آن‌ها فقط بهخاطر سازنده‌هایشان بوده است.
معماری آب انبار سردار بزرگ
در دو سمت ورودی آبانبار سردار بزرگ، با سکوی سنگی برای نشستن و استراحت روبه‌رو می‌شوید. این بخش دارای طاق‌نمای عریضی با قوس جناقی و دو طاق جانبی به‌صورت دو طبقه است که آجرکاری و کاشی‌کاری با طرح هندسی، زیبایی دوچندان به آن‌ها بخشیده‌اند. در ادامه، مسیر دسترسی به پاشیر جهت برداشت آب قرار دارد که درمجموع شامل ۴۸ پله سنگی می‌شود و هر پله به ارتفاع متوسط ۲۵ سانتی‌متر است. در این مسیر می‌توانید شاهد پوشش طاق‌آهنگ باشید؛ ضمن اینکه قسمتی از پوشش ابتدای ورودی راهشیر دارای تزیینات آجرکاری همراه با رسمی‌بندی و استفاده از پا باریک‌های تزیینی و کاشی‌کاری است. در پایان راهشیر بخشی قرار دارد که به «پاشیر» معروف است و مردم در گذشته برای دسترسی به آب باید این مسیر را طی می‌کردند و ۱۲٫۵ متر پایین می‌رفتند.
مخزن آب این بنا با حجم ۴,۹۰۰ متر مکعب به‌صورت مربعی‌شکل است که روی آن گنبدی زیبا و رفیع بر پایه مربع ایجاد شده و زیبایی خاصی به فضای آن بخشیده است. ارتفاع بلندترین نقطه این گنبد آجری تا کف آبانبار حدود ۲۸ متر است؛ هرچند بعدها کف آن را به‌اندازه سه متر پر کردند و به این ترتیب، ارتفاع آن به ۲۵٫۵ متر رسید. علاوه بر بادگیر مرکزی که در بالاترین قسمت گنبد قرار دارد، چهار روزن مشبک جهت تهویه هوا در گنبد کار گذاشته شده است. گنبد آبانبار از بیرون چندان بزرگ به نظر نمی‌آید؛ اما با پایین‌رفتن از پله‌ها و رسیدن به داخل مخزن، عظمت و بزرگی گنبد و خلاقیت معماران آن مورد تحسین قرار می‌گیرد.
مصالح به کار گرفته در بنای آبانبار بزرگ، شفته آهک با روکش ساروج با قطری حدود سه متر است. اگر به دیوارهای داخلی بنا دقت کنید، می بینید که کاملا صاف نیستند. این ناصافی به‌دلیل بی‌دقتی در معماری نبوده، بلکه برای ایجاد حرکت در داخل آب و جلوگیری از رکود و فساد آب بوده است. این بنا مقاومت خوبی در برابر زلزله دارد و با وجود زلزله‌‌های مختلف در طی سالیان دراز در قزوین، بهخاطر مهندسی دقیق آسیب ندیده است.
پرسش‌های متداول
آبانبار سردار بزرگ کجاست؟
قدمت آب انبار سردار بزرگ به چه زمانی می‌رسد؟
آیا بازدید از آب انبار سردار بزرگ امکان‌پذیر است؟
جاهای دیدنی نزدیک به آب انبار سردار بزرگ کدامند؟
قلعه الموت
قلعه الموت از جاذبه‌های گردشگری قزوین و یکی از مهم‌ترین قلعه های تاریخی ایران است که محلی ایدئال برای علاقه‌مندان به تاریخ و باستان‌شناسی به حساب می‌آید. این قلعه در قرن پنج هجری قمری مقر حسن صباح، بنیان‌گذار دولت اسماعیلیان و مخالف سلجوقیان بود که به‌دلیل فعالیت‌های نظامی او شهرت زیادی پیدا کرد.
قلعه الموت از جاذبه‌های گردشگری قزوین و یکی از مهم‌ترین قلعه های تاریخی ایران است که محلی ایدئال برای علاقه‌مندان به تاریخ و باستان‌شناسی به حساب می‌آید. این قلعه در قرن پنج هجری قمری مقر حسن صباح، بنیان‌گذار دولت اسماعیلیان و مخالف سلجوقیان بود که به‌دلیل فعالیت‌های نظامی او شهرت زیادی پیدا کرد. قلعه الموت نه‌تنها یک جاذبه تاریخی دیدنی است؛ بلکه طبیعت زیبایی دارد که می‌تواند برای هر گردشگری جذاب باشد. فقط کسانی می‌توانند سحرآمیز بودن این قلعه را درک کنند که از پله‌های الموت بالا بروند و سختی راه را بچشند. در ادامه این مقاله از نیکاسفر با قلعه الموت بیشتر آشنا خواهید شد.
قلعه الموت قزوین
در تاریخ ایران نام الموت با فرقه اسماعیلیه و حسن صباح به‌عنوان رییس آن گره خورده است و گفته می‌شود که حسن صباح برای ۳۵ سال در قلعه الموت زندگی می‌کرد و به امور رهبری می‌پرداخت. طبق اسناد تاریخی، در عصر صفوی از این قلعه برای زندان استفاده می‌شد؛ هرچند کاوش‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد که این محل فقط زندان نبوده و محل زندگی افرادی با مرتبه اجتماعی خاصی بوده است.
قلعه الموت که مساحتی بالغ بر ۲۰ هزار متر مربع دارد، در سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. قلعه بالای صخره‌ای سنگی قرار دارد که برای رفاه گردشگران، پله‌هایی سنگی در مسیر ورودی آن تعبیه شده است.
اکثر گردشگران با رسیدن به ورودی قلعه، برای استراحت روی زمین یا سکوها می‌نشینند. تابلویی در این محل وجود دارد که ضمن معرفی حسن صباح، آن را خداوندگار الموت نامیده است. کل قلعه را با سقف‌های برزنتی پوشانده‌اند و در برخی بخش‌ها توضیحاتی ارائه شده؛ هرچند ورود به قسمت‌های درونی قلعه ممنوع است.
با توجه قرارگیری قلعه در ارتفاع بالا و چشم‌انداز زیبای اطراف آن، گردشگران حسابی به عکاسی مشغول می‌شوند و در جاهایی که نمای بهتری دارد، به نوبت عکس می‌گیرند. از بالای قلعه الموت می‌توان شاهد دشت وسیع گازرخان، دره الموت و رودخانه اندج بود.
از آنجا که گردشگران سختی زیادی را برای بالا آمدن از کوه تحمل کرده‌اند، علاوه بر استراحت در جاهای مختلف قلعه، از هوای خوب و منظره‌های اطراف نهایت لذت را می‌برند. انتقاداتی هم از مدیریت این قلعه دارند که چرا از این فضای تاریخی برای جذب گردشگر بیشتر استفاده نمی‌شود و فکری به حال گذاشتن تله‌کابین نشده است؟
قلعه الموت کجاست؟
قلعه الموت بر فراز صخره‌ای بلند به ارتفاع ۲,۱۶۳ متر از سطح دریا در شمال شرق روستای گازرخان در منطقه الموت قزوین قرار دارد و برای دسترسی به آن مسیری پرپیچ‌وخم در پیش دارید که بیش از یک ساعت طول می‌کشد؛ هرچند در فصل بهار چشم‌انداز بسیار زیبایی دارد. علاوه بر این، باید از پله‌های مسیر این صخره صعب‌العبور بالا بروید تا پس از حدود ۴۵ دقیقه کوهپیمایی بتوانید از این سازه تاریخی بازدید کنید.
- آدرس: استان قزوین، معلم کلایه، شمال شرق روستای گازرخان
معماری قلعه الموت
قلعه الموت در واقع از دو قلعه بالا و پایین تشکیل شده است که دیوارهای آن متناسب با وضعیت صخره‌ها ساخته شده‌اند و به همین دلیل عرض آن‌ها در قسمت‌های مختلف، متفاوت است. این قلعه شکلی شبیه به شتر خوابیده دارد و طول آن حدود ۱۲۰ متر و عرضش بین ۱۰ تا ۳۵ متر است. از مصالح به کار رفته در این محل می‌توان به سنگ، آجر، کاشی، کلاف‌های چوبی، تنپوشه‌های سفالی و ملات گچ اشاره کرد.
از چهار برج قلعه، سه برج آن در ضلع شرقی، شمالی و جنوبی همچنان پابرجا هستند. همان طور که گفتیم تنها ورودی قلعه در انتهای گوشه شمال‌شرقی و کمی پایین‌تر از برج شرقی است. در این محل، تونلی در دل سنگ‌ها کنده شده است که ۶ متر طول و دو متر عرض و ارتفاع دارد. گردشگران با عبور از این تونل می‌توانند برج جنوبی قلعه و دیوار جنوب‌غربی را ببینند. در سمت جنوب، اتاقی در دل صخره کنده شده که احتمالا برای نگهبانی بوده است. دو اتاق نیز در بخش شمال‌غربی قلعه وجود دارد که چاله آب کوچکی در یکی از آن‌ها به چشم می‌خورد.
در شرق قلعه، سکونتگاهی مختص اقامت نگهبانان قلعه و خانواده‌شان بوده است. علاوه بر این، چندین آخور دستکند برای حیوانات، سه آبانبار کوچک و تعدادی اتاق در بخش شرقی قلعه الموت قرار داشته که تقریبا ویران شده‌اند.
برای تامین نیاز آب ساکنان قلعه، آب انبارهایی کنده شده است که از جالب‌ترین آب انبارهای ایران محسوب می‌شود. در سیستم آبرسانی قلعه، آب را با کمک یک سری تنبوشه از چشمه‌‌ای در دامنه کوه شمال قلعه به داخل قلعه می‌آوردند.
میدانگاهی در حدفاصل بخش شرقی و غربی قلعه به چشم می‌خورد که دیواری در اطراف آن باعث شده است تا این محوطه به دو بخش تقسیم شود.
در دامنه جنوبی کوه، خندقی به عرض دو متر و طول ۵۰ متر کنده شده بود و با آبی پر می‌شد که از داخل قلعه می‌آمد تا هیچ راه نفوذی به قلعه الموت وجود نداشته باشد.
پله‌های سنگی در مسیر ورودی قلعه، در عصر قاجار تعبیه شد و تا پیش از آن، از قاطر برای طی این مسیر استفاده می‌شد. حوضی به طول هشت و عرض پنج متر در این مجموعه وجود دارد که با دست کنده شده است و همچنان با بارش باران پر از آب می‌شود. از دیگر بخش‌های جالب قلعه، درخت تاک کهن‌سالی در بخش جنوب غربی این حوض است که روایت است شخص حسن صباح آن را کاشته است.
قبرستانی قدیمی موسوم به «اسبه کله چال» در قسمت غرب قلعه وجود دارد؛ ضمن اینکه در تپه مجاور آن می‌توان شاهد بقایای چند کوره آجرپزی بود.
پرسش‌های متداول
قلعه الموت کجاست؟
فاصله قلعه الموت تا تهران چقدر است؟
ورودی قلعه الموت کجا قرار دارد؟
بهترین زمان سفر به الموت کدام فصل است؟
دریاچه اوان قزوین
دریاچه اوان یکی از این دریاچه‌های بکر طبیعی ایران در استان قزوین است که مانند نگینی زیبا در منطقه کوهستانی و خوش آب‌وهوای الموت قزوین می‌درخشد. نزدیکی دریاچه اوان به تهران این محل را به مکانی مناسب برای برگزاری تورهای طبیعت‌گردی یک‌روزه تبدیل کرده است و سالانه میزبان صدها گردشگر داخلی و خارجی است.
دریاچه اوان یکی از این دریاچه‌های بکر طبیعی ایران در استان قزوین است که مانند نگینی زیبا در منطقه کوهستانی و خوش آب‌وهوای الموت قزوین می‌درخشد. نزدیکی دریاچه اوان به تهران این محل را به مکانی مناسب برای برگزاری تورهای طبیعت‌گردی یک‌روزه تبدیل کرده است و سالانه میزبان صدها گردشگر داخلی و خارجی است.
این دریاچه را که از تالاب‌های تحت حفاظت سازمان محیط‌زیست قرار دارد و در فهرست میراث ملی و طبیعی ایران نیز به ثبت رسیده است در ۷۵ کیلومتری شمال شرقی شهر قزوین می‌توانید دیدن ببنید. در سفر به استان قزوین و دریاچه‌گردی در دریاچه اوان هم‌سفر نیکاسفر باشید.
دریاچه اوان کجاست؟
درياچه اوان در شهر و دهستان معلم كلايه از توابع بخش رودبار الموت استان قزوین واقع است. این دریاچه در نیمه شمالی الموت، در دامنه کوه خشچال، در فاصله ۷۵ کیلومتری شمال شرقی شهر قزوين و در میان چهار روستای اوان، ورین، زوار دشت و زر آباد استان قزوین قرار دارد. این دریاچه که به نگین الموت مشهور است یکی از زیبایی‌های این منطقه است که در کنار قلعه الموت از مهم‌ترین جاهای دیدنی قزوین به شمار می‌روند.
مسیر دسترسی دریاچه اوان
مسیر دسترسی به دریاچه اوان این‌گونه است که باید اتوبان تهران قزوین را در پیش بگیرید. به ورودی قزوین و در اصطلاح مردم محلی، به میدان غریب کش رسیدید، سمت راستتان تابلوی الموت را می‌بینید. مسیر قزوین و الموت که مسیری تماشایی و پر از دشت‌های سرسبز و البته کوهستانی و صعب العبور و پر از گردنه های خطرناک و بسیار زیبا است را ادامه می دهید. از رجایی دشت که بگذرید و حدود سه ساعت که راه بپیمایید به یک دو راهی می‌رسید. یک راه به‌سمت الموت و راه دیگر به دریاچه اوان می‌رود. پس از طی هشت کیلومتر و گذشتن از روستای سرسبز زرآباد، گردنه آخر را که رد کنید، دریاچه اوان پیدا می‌شود.
- فاصله قزوین تا دریاچه اوان: ۷۵ کیلومتر
- فاصله تهران تا دریاچه اوان: ۲۱۵ کیلومتر
- فاصله کرج تا دریاچه اوان: از آزادراه کرج – قزوین ۱۷۵ کیلومترِ
دریاچه اوان با چشم‌اندازی زیبا و بی‌نظیر در میان چهار روستای «اوان»، «ورین»، «زواردشت» و «زرآباد» واقع شده است. اوان به‌معنای وان پر از آب و محل گرد آمدن آب است. این دریاچه بیش از ۷۰ هزار متر مربع مساحت دارد و عمق آن در عمیق‌ترین قسمت به حدود ۶ متر می‌رسد. این دریاچه از محیط خارج خود آبی را به‌طور مستقیم دریافت نمی‌کند و تنها منبع آن از آب نزولات جوی و چشمه‌های موجود در کف دریاچه هستند. همچنین، از سرریز آب دریاچه رود کوچکی تشکیل می‌شود که آب آن مورد استفاده کشاورزان روستاهای کوشک و آیین است.
بهترین فصل سفر به دریاچه اوان
در فصل بهار دریاچه اوان و طبیعت آن از زیبایی دوچندانی برخوردار و در فصل تابستان نیز تفرجگاهی مفرح برای گردشگران است. برای لذت بردن از هوای مطبوع و دلپذیر آن، طلایی‌ترین زمان برای دیدن اردیبهشت‌ماه تا مهرماه است. به‌علت ارتفاع بالای دریاچه و قرار گرفتن در دامنه کوه خشچال، آب و هوای دریاچه در زمستان و پاییز بسیار سرد است.
پرسش‌های متداول
دریاچه اوان کجاست؟
تفریحات دریاچه اوان کدامند؟
بهترین زمان سفر به دریاچه اوان چه فصلی است؟
در سفر به دریاچه اوان کجا اقامت کنیم؟
کاخ چهلستون قزوین
عمارت چهلستون یا کلاه فرنگی یکی از آثار مهم دوره صفوی و تنها کوشک باقی‌مانده از مجموعه کاخ‌های سلطنتی شاه تهماسب در اواسط قرن دهم هجری قمری است. این بنا که حدود ۵۰۰ متر مربع وسعت دارد، بر اساس معماری ایرانی در دو طبقه ساخته شده است و شامل نقاشی‌های دیواری می‌شود که نمونه‌ای کم‌نظیر از هنر مکتب قزوین هستند. این کاخ باشکوه که در سال ۱۳۳۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید، در سال ۱۳۸۳ به موزه خوشنویسی قزوین تبدیل شد و امروزه به‌عنوان یکی از معروف‌ترین جاهای دیدنی قزوین به شمار می‌رود.
کاخ چهلستون قزوین کجاست؟
آدرس: استان قزوین، شهر قزوین، میدان آزادی (سبزه میدان)
عمارت چهلستون در میدان آزادی (سبزه میدان) شهر قزوین و در باغی به نام باغ سعادت قرار دارد.
دسترسی به کاخ چهلستون
برای بازدید از عمارت کلاه فرنگی یا کاخ چهلستون باید به خیابان امام خمینی و میدان سبزه بروید. این بنای تاریخی در جنوب این میدان قرار دارد.
تاریخچه کاخ چهلستون قزوین
عمارت کلاه فرنگی به‌همراه سردر عالی قاپو تنها بناهای باقی مانده از باغ صفوی هستند. این باغ خیلی بزرگ بود؛ به‌طوری که طول آن از خیابان واقع در شمال سبزه میدان کنونی تا حیاط نادری کشیده شده بود و عرض آن نیز از جلوی اداره پست و تلگراف تا دیوار غربی شعبه بانک ملی امتداد داشت. این خیابان‌ها مقدار زیادی از این باغ را از بین بردند و بخش بزرگی نیز به نام سبزه میدان به گردشگاه عمومی اختصاص یافت.
در دوره قاجاریه، محمد باقر سعدالسلطنه، فرماندار قزوین به یاد روزهای باشکوه عمارت کلاه فرنگی، آن را بازسازی کرد و به آن نام چهلستون داد. در این دوره بخش‌هایی به‌ویژه به طبقه دوم اضافه شد که شکل ظاهری و داخلی آن را تاحدی تغییر داد. متاسفانه این عمارت در دوره پهلوی تغییر کاربری پیدا کرد و به‌عنوان فرمانداری مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۱۳۳۶ نقاشی‌های زیر گچ رخ از نقاب کشیدند و نمایان شدند. در سال ۱۳۵۲ از این نقاشی‌ها لایه‌برداری کردند و آن‌ها را پایین آورند که در اثر این اتفاق آسیب‌های فراوانی به بنا وارد شد.
بعد از انقلاب اسلامی، کاخ چهلستون مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت؛ به‌طوری که در سال ۱۳۵۷ دور ایوان‌ها کلاف‌کشی شد. در فاصله سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۱ ستون‌های چوبی آن را برداشتند و تیرآهن به‌جای آن‌ها به کار گذاشتند. همچنین برای اینکه رطوبت را از ساختمان دور کنند، در پایه ستون‌ها کانال‌کشی انجام دادند.
در سال ۱۳۷۱ سقف شیروانی به‌منظور جلوگیری از نفوذ آب باران و برف به داخل ساختمان مرمت شد. در سال‌های اخیر، کاربری کاخ به موزه خوشنویسی تغییر کرده و سیستم‌های گرمایشی، سرمایشی و ایمنی به آن اضافه شده است.
کاخ دو طبقه چهلستون به‌صورت ستون هشت گوش است و مساحتی حدود ۵۰۰ متر مربع دارد. نقشه این کاخ شامل طرحی با محورهای چلیپایی (صلیبی) و برون‌گرا می‌شود. شاه تهماسب بنای این عمارت را از روی نقشه معماری ترک به شیوه شطرنجی خیلی کوچک‌تر ساخت که هر طبقه شامل تالار و اتاق‌هایی کوچک است.
از نکات جالب معماری کاخ چهلستون می‌توان به ارتباط آن با مجموعه دولتخانه صفوی اشاره کرد که از طریق تونل‌های زیرزمینی به یکدیگر وصل می‌شوند. این تونل‌های زیرزمینی تا بیرون شهر کشیده شده‌اند و در اصل برای خروج اضطراری از کاخ در زمان حمله دشمن ساخته شده بودند.
گفته می‌شود که در میان بناهای تاریخی ایران، معماری کاخ هشت بهشت اصفهان به کاخ چهلستون قزوین شباهت بسیاری دارد؛ جز اینکه کاخ هشت بهشت فاقد راهروها و غلام گردشی‌هایی است که اطراف بنای کاخ چهلستون دیده می‌شود. هشت بهشت همانند کاخ چهلستون پلانی برون‌گرا و هشت گوشه دارد که اتاق‌های درونی آن نامتقارن هستند؛ اما در نمای بیرونی متقارن به نظر می‌رسند. همچنین هر دو بنا در وسط باغی ساخته شده‌اند که در معماری ایرانی به آن کوشک می‌گویند.
پرسش‌های متداول
کاخ چهلستون قزوین کجاست؟
ساعت بازدید از کاخ چهلستون قزوین چه زمانی است؟
بلیط ورودی کاخ چهلستون قزوین چقدر است؟
کاربری کنونی کاخ چهلستون قزوین چیست؟
