راهنمای سفر به هند

تمدن هند حداقل 5000 سال قدمت داشته و در قرن بیستم در سطح بسیار بالایی تثبیت شده، در حالیکه دیگر ملل آسیایی با افول تمدن های خود مواجه بودند، هندی ها به خصوص آنهایی که خارج از شهر زندگی میکردند،  شکل سنتی زندگی خود را حفظ کردند. بنابراین سفر به هند تجربه ای، همانطور که در ملل غربی دیده می شود فراموش نشدنی خواهد بود. هنگامی که وارد دهلی می شوید، با بوی دود و آلودگی هوا حس غرب را به شما می دهد. اما وقتی هندوستان تفکرات انسان دوستانه غربی شما را به باد تمسخر می گیرد، بدون شک شما را برخی از جنبه های کمتر آشنای فرهنگ هند، تحت تأثیر قرار می دهد: تاج محل بی نظیر در آگرا و ده ها معبد زیبای دیگر، ایالت زیبا و سنتی کرالا (که اغلب به آن کشور خود خدا گفته می شود)، میراث معماری و فرهنگی غنی در راجستان و تامیل نادو ، عشق هندی ها به کریکت و غذاهای فوق العاده .

نکات دانستنی درباره کشور هند

مساحت هند 3,287,000  کیلومتر مربع است.
دهلی نو پایتخت هند می باشد.

واحد پول این کشور، روپیه هند است و با INR نشان داده می شود.

هند با جمعیتی حدود یک میلیارد، هیچ کشوری این تنوع و تناقضات فرهنگی را ندارد. از نظر فرهنگی، هند متنوع ترین کشور دنیاست. تنوع هند در هنر، تاریخ، ادیان، و سنت ها، به صورت طبیعی درهم پیچیده اند. در هر مرتبه که از این کشور بازدید می کنید، تنوع بی حد آن شما را با جنبه های مختلفی از افسون، به خود جذب می کند. سفر به هند، یعنی گسترش پیکربندی های محتمل جامعه انسانی. سفر به هند میتواند بسیار پیچیده و پرچالش باشد، اما در عین حال، همیشه جذابیت های خود را نیز دارد

در واقع، 22 زبان رسمی در هند وجود دارد. مهم ترین آنها، زبان هندی است، که در تمام مناطق شمال هند، و قسمت های عمده ای از مناطق غربی، شرقی و بخش های مرکزی کشور تکلم می شود. این زبان، شکل کنونی خود را در طول قرون مختلف و از طریق لهجه های گوناگون موجود، به دست آورده است. زبان هندی، بر اساس گویش کاریبولی منطقه دهلی می باشد و تنها تفاوت آن با زبان اردو (زبان ملی پاکستان و یکی از زبان های رسمی هند) این است که معمولاً در متون دیوانگری هند نوشته می شده و کمتر از اردو تحت تأثیر زبان فارسی بوده، و واژگان سانسکریت بیشتری در آن دیده می شود

تاریخچه 

تاریخ هند، با ساکن شدن انسانها آغاز شده و شواهد آن 9000 سال قبل در ایالت مادیا پرادش ، موجود است. هرچند، شواهدی از فعالیت انسان نشان می دهد که انسانهای هموساپینز 75000 سال پیش و همونیدها 500000 سال پیش در این کشور می زیسته اند. تمدن دره ایندوس، که از سال 3000 تا 1300 ق.م در در بخش شمال غربی شبه قاره هند گسترش پیدا کرده بود، نخستین تمدن مهم در هند محسوب می شود.
طی قرن سوم و چهارم ق.م کل شبه قاره هند تحت تسلط امپراتوری موریا قرار گرفت. پس از آن این امپراتوری متلاشی گردید و به مدت 1500 سال بخش های مختلف آن تحت سلطه اربابان محلی قرار گرفت. این دوره، دوره کلاسیک هند  است، که حدس زده می شود که هند در این دوره شکوفاترین اقتصاد باستان و قرون وسطی را دارا بوده که شامل حدود یک سوم تا یک چهارم کل ثروت جهان تا قرن هجدهم میلادی می شده است .
ایالت جنوبی کرالا از حدود سال 77 م تجارت دریایی با امپراتوری روم داشته باشد. اسلام از این راه و توسط تاجران مسلمان، به اهالی معرفی شد. حکومت اسلام در شبه قاره از سال 712 میلادی و هنگامی که ژنرال عرب، محمد بن قاسم، سند و مولتان را در پنجاب جنوبی فتح کرد، آغاز گردید، و منجر به چند حمله بین قرون 10 و 15 میلادی از آسیای مرکزی شده و خود منجر به تشکیل امپراتوری مسلمانان در شبه قاره هند گردید، مانند سلطه دهلی و امپراتوری مغول ها
حکومت مغول ها بیشتر بخش های شمالی شبه قاره را دربر گرفت. سلاطین مغول هنر و معماری خاورمیانه را به هند معرفی کردند. امپراتوری مغول متحمل زوال تدریجی در اوایل قرن هجدهم گردید، که فرصت را برای افغان ها، بلوچ ها و سیک ها برای اعمال قدرت در مناطق وسیعی در شمال غربی شبه قاره تا زمان تشکیل کمپانی بریتانیایی هند شرقی که کل جنوب آسیا را تحت کنترل خود درآورده بود، فراهم نمود .
این کمپانی که از اوایل قرن هجدهم کار خود را آغاز کرده بود، به تدریج کل هند را ضمیمه خود کرد. عدم رضایت از این حکومت، و پس از آنکه هند  تحت این حکومت، هم پیشرفت های سریع در زیرساخت ها و هم زوال اقتصادی را طی نمود، منجر به وقوع اولین جنگ استقلال هند گردید. در طول نیمه اول قرن بیستم، قیام های مردمی برای استقلال توسط کنگره ملی هند، آغاز گردیده و پس از اتحادیه مسلمانان نیز به آن پیوستند. شبه قاره در سال 1947 استقلال خود را از بریتانیا به دست آورد، پس از آن به هند و پاکستان، تقسیم گردید .

موقیعت جغرافیایی هند

هند  کشوری پهناور است و به همین دلیل این منطقه (که شامل پاکستان، سری لانکا و نپال) به نام شبه-قاره هند شناخته می شود. این عبارت، نشان دهنده پهناوری و تنوع در این منطقه است. هند در دشت پنجاب و صحرای تار در غرب با پاکستان، از شمال در هیمالیا با چین، تبت، بوتان و نپال، در حوضه آبریز دشت ایندو-گانگتیک ، تپه های خاسی و جزیره میزوهیل با بنگلادش، و در راستای تپه چین و کاچین در شرق با میانمار همسایه است. جنوب غرب هند، دریای عرب، جنوب شرق آن خلیج بنگال و در جنوب آن، اقیانوس هند قرار دارد. هرچند جنوبی ترین بخش هند، نقطه ایندیرا در جزایر آندامان و نیکوبار می باشد. سری لانکا و مالدیو هردو در جنوب هند قرار دارند. جزایر لاکشادویپ در غرب، دیگر جزایر مهم هستند .
هند  منزلگاه بخش اعظمی از مرتفع ترین رشته کوه جهان، یعنی سلسله جبال هیمالیاست (کانچنجونگا در سیکیم، با ارتفاع 8598 متر بلندترین قله آن است)، که در انتهای شمالی کشور واقع شده است. هرچه به جنوب می رویم، ارتفاع زمین به تدریج کم شده تا به نواحی با ارتفاع کم و مناطق تپه ای می رسیم.

غذاها و خوراکی های معروف در هند

هند بدون شک، سرزمین ادویه جات است. غذاها، محلی، باستانی، تند و فراموش نشدنی خواهند بود. طعم ها هم مثل اقلیم، متفاوت خواهند بود. ادویه جات چهار گوشه هند، معطر، تند بوده و گاهی اوقات تنها اثر درمانی دارند. این ادویه جات با نسبت های دقیقی با یکدیگر مخلوط شده تا اصول آشپزی که احتمالاً قرنها قدمت دارند، حفظ شوند. استفاده از این ادویه جات نیز از منطقه ای به منطقه ای دیگر هم متفاوت بوده، و همین هم سبب تقسیم بندی جغرافیایی منوهای غذایی می شود
سنت های آشپزی هندی به شدت با یکدیگر متفاوت بوده و به طور یکنواختی در کل جهان، معروف هستند. منوی هندی، به خاطر تندی اش معروف است. حتی آن دسته از اقلام غذایی که مردم آنها را تند به حساب نمی آورند، با فلفل و ادویه مخلوط شده است.

ساموساس ، میان وعده معروف هندی است که از سیب زمینی آب پز تند که در خمیر آردی آماده شده با چاشنی تند خوابانده شده، در تمام کشور طبخ شده (5 روپیه به ازای هر یک پرس) یا اینکه می توانید به رستوران رفته و از تنوع غذاهای هندی لذت ببرید. غذای هندی به خاطر استفاده از ادویه جات مختلف برای ایجاد طعم و عطر زیاد معروف است. با پرداخت 50 تا 400 روپیه برای غذا، می توانید تمامی حواس خود را به کار گیرید
هر منطقه و هر ایالتی غذای منحصر به فرد خود را دارد. محبوب ترین غذاها در شمال هند، ماتر پنیر (کاری همراه با پنیر و لوبیا)، پولو (برنج سرخ شده)، دال (عدس)، داهی گوشت (گوشت بره در سس ماست)، مرغ کره ای و ساموساس است. در جنوب هند، به ایدلیس (کیک بخارپز تهیه شده از خمیر برنج)، دوساس یا اوتاپامس (پن کیک تهیه شده از خمیر برنج و آرد عدس) برخواهید خورد. اینها تنها نمونه هایی از این غذاها هستند، چونکه نام بردن از تمام غذاهای هندی، صدها صفحه زمان خواهد برد. پس تا زمانی که در هند هستید، از کوچکترین فرصت برای بهره بردن از این غذاها استفاده کنید
بهداشت غذا، امری مهم در طول اقامت شما در هند است، چون برخی از گردشگران به دلیل خوردن غذا یا نوشیدنی آلوده، مسموم می شوند. اگر نمی توانید در مقابل وسوسه امتحان کردن غذاهای دوره گردها تحمل داشته باشید، به شما توصیه می کنیم که از مکان هایی غذا تهیه کنید که بیشتر افراد محلی از آن غذا تهیه می کنند و در جلو چشمان شما، این غذا را آماده می کنند.  میوه ها و سبزی جات به طور کلی در تمام بازارها با بهایی اندک در دسترس می باشند. هرچند، محصولات وارداتی مانند شکلات مثل هر جای دیگری، کمی گران تر هستند .