ترکیه کشوری اوراسیایی است که بخش بزرگ کشور یعنی آناتولی یا آسیای کوچک در جنوب باختر آسیا و خاورمیانه واقع است و بخش کوچکی نیز به نام تراکیه در منطقه بالکان (منطقه ای در جنوب خاور اروپا) قرار دارد.
ترکیه Turkey در خاور با کشورهای ایران، جمهوری آذربایجان (نخجوان)، ارمنستان، و گرجستان؛ در جنوب خاوری با عراق و سوریه؛ و در شمال باختری (بخش اروپایی) با بلغارستان و یونان همسایه است. همچنین ترکیه از شمال با دریای سیاه، از باختر با دو دریای کوچک مرمره و اژه، و از جنوب باختر با دریای مدیترانه مرز آبی دارد.
دو تنگه راهبردی بسفر و داردانل نیز در اختیار ترکیه است. پهناوری ترکیه 783,562 کیلومتر مربع می باشد. ترکیه کشوری کوهستانی و نسبتاً پر باران است. شکل این کشور مانند یک مستطیل است که از سوی خاور و باختر امتداد یافته است.
این کشور با قرار گرفتن در یکی از حساس ترین مناطق جهان، دارای موقعیّت جغرافیایی راهبردی و بسیار خوبی است و گذرگاه جنوب باختر آسیا و اروپا به شمار می آید و کشورهای بسیاری، به ویژه ایران از خاک ترکیه برای ترانزیت کالا و انرژی استفاده می کنند.
زبان رسمی ترکیه، ترکی (استانبولی) است که در گذشته با خط عربی (عثمانی) نوشته می شد و از زمان تشکیل جمهوری ترکیه توسط آتاترک در سال 1302هجری خورشیدی (1923) با خط لاتین نوشته می شود. ترکیه در میانه دو فرهنگ شرقی و غربی قرار دارد هرچند فرهنگ این کشور به شرق بسیار نزدیک تر است تا به غرب. ترکیه شش همسایه آسیایی و دو همسایه اروپایی دارد.

اطلاعات کشور ترکیه
پایتخت: آنکارا
بزرگترین شهر: استانبول
زبان رسمی: ترکی آناتولی (استانبولی) / کردی
واحد پول: لیر ترکیه
ارز مناسب برای این سفر: دلار یا لیر ترک
اختلاف ساعت با ایران: یک ساعت ونیم عقب تر
دین: اسلام (سنی/ شیعه) – اقلیت مسیحی و یهودی
نوع برق شهری: 120 ولت

زبان مردم ترکیه
ترکی ترکیه زبان رسمی و مادری ساکنان ترکیه است و یکی از قدیمی ترین زبان های دنیا به شمار می رود. بخشی از مردم کشورهای مشترک المنافع و برخی از نقاط جنوب شرقی اروپا و بعضی از مناطق خاورمیانه نیز به زبان ترکی صحبت می کنند.
ترکی آذربایجانی، ترکی ترکمنی، ترکی قرغیزی، ترکی اویغوری و… نیز شاخه هایی از زبان عمومی ترکی محسوب می شوند. زبان ترکی از گروه زبانی اورال – آلتانی است.
زبان ترکی جدید که امروزه تحت عنوان «ترک ترکی» شناخته می شود از ریشه ترکی اوغوز است که به وسیله سلجوقیان در اواخر قرن یازدهم به آناتولی وارد شده است. به تدریج لغات و اصطلاحات قابل توجهی از زبان ترکی به فارسی و عربی و متقابلاً از فارسی و عربی به ترکی وارد شد و الفبای عربی رایج گشت.
پس از اعلام جمهوری (در سال 1923)، الفبای لاتین جایگزین الفبای عربی گردید 1928 و پس از تغییر الفبا اصاح دستور زبان نیز توسط دولت آغاز و پیگیری شد. ویژگی زبان ترکی را حروف صدا دار آن می دانند.
در الفبای لاتینی که از سال 1928 به بعد در ترکیه مورد استفاده قرار گرفته است، کلمات به صورت فونتیک نوشته و خوانده می شوند.

غذاهای ترکیه
غذاهای ترکی از نظر شهرت جهانی در رتبه سوم، بعد از غذاهای فرانسوی و چینی قرار دارند. این غذاها اغلب با ذائقه ی ایرانی ها سازگار است و به خاطر ذبح اسامی مسلمانان به راحتی می توانند از غذاهای لذیذ ترکیه لذت ببرند.
آشپزهای ترک از سبزیجات زیاد استفاده می کنند. سبزیجات پخته شده با روغن زیتون و همچنین ماست از عمده خوراکی های این کشور است. صبحانه در میان مردم ترکیه جایگاه ویژه ای دارد و بسیار به آن اهمیت داده می شود.
صبحانه معمول در ترکیه شامل چای، نان، پنیر، کره، مربا، مارمالاد، عسل و شیر، گوجه فرنگی، خیار، زیتون و گاهی خوراکی به نام منمن Menmen مشابه املت ایرانی می شود. انواع سوپ نیز قبل از غذاهای اصلی خورده می شود.

کباب های ترکی
کباب ها که جزو معروف ترین غذاهای ترکیه هستند و معمولأ با گوشت بره درست می شوند. کباب یکی از مشخصه ی ترک ها در سراسر جهان می باشد؛ آدانا کباب و کباب هایی که در اجاق های سفالی پخته می شوند از معروف ترین آنها هستند.
دونر کباب Döner kebab نوعی کباب که با بریدن یا تراشیدن سطوح گوشتی که به مجاور آتش به حالت عمودی و گاهی افقی در حال گردش است، به دست می آید. دونر به ترکی به معنی چرخنده و چرخان است که در ایران به کباب ترکی معروف می باشد.
اسکندر کباب İskender kebab مبتکر این کباب شخصی به نام اسکندر افندی İskender Efendi بود که در اواخر قرن نوزدهم در شهر بورسا Bursa زندگی می کرده است. در واقع اسکندر کباب نوعی دونر کباب است که همراه با سس گوجه فرنگی فراوان، کره، ماست و نان پیتا سرو می شود. به این کباب گاهی بورسا کباب نیز می گویند.
سوپ یا شوربا به عنوان پیش غذا در ترکیه بسیار طرفدار دارد و رایج ترین آن ها نوعی سوپ عدس قرمز به نام مرچیمک شورباسی Mercimek Çorbasi و تارخانا شورباسی Tarhana Çorbasi هستند. تارخانا یا به فارسی ترخینه، بلغور گندم یا جو است که در دوغ جوشانده شده و برای نگهداری در آفتاب خشک می شود.
چای یکی از محبوب ترین نوشیدنی های مردم ترکیه است. پذیرایی چای در تمام شهرهای ترکیه در استکان های کمر باریک و نعلبکی همراه با حبه های قند سرو می شود. دوغ یا آیرن Ayran و قهوه نیز از نوشیدنی های رایج در ترکیه است.