باغ ارم شیراز
باغ ارم از جاذبه های گردشگری شیراز و نمونهای از یک باغ-کوشک به حساب می‌آید که به‌واسطه درختان مرکبات و خیابان طویلی با سروهای باشکوه در طرفینش، محبوبیت زیادی بین گردشگران دارد. علاوه بر کوشک اصلی عهد قاجار که هسته مرکزی این باغ را تشکیل می‌دهد؛ سرونازهای بلند و کهن، زیبایی آن را دوچندان کردهاند. باغ ارم شیراز با مساحتی بالغ بر ۱۱۰,۳۸۰ متر مربع در ۱۴ آبان سال ۱۳۵۳ به ثبت ملی رسید.
تاریخچه باغ ارم شیراز
هنوز دقیق مشخص نیست که چه کسی باغ ارم را برای اولین بار بنا کرده و به همین دلیل تاریخ ساخت دقیقی برای آن ثبت نشده است. تنها سند موجود در رابطه با باغ ارم نام بردن از آن در چند سفرنامه است که بر اساس آن‌ها می‌توان قدمت آن را حداقل به قرن‌های دهم و یازدهم هجری نسبت داد.
علاوه بر این، تاریخ ساخت این باغ را دوره سلجوقی می‌دانند؛ زیرا در آن روزگار، اتابک قراچه، حکمران فارس، اقدام به ساخت باغ تخت و چند باغ دیگر در شیراز کرده بود و ممکن است این باغ نیز به درخواست وی ساخته شده باشد. باغ ارم در دوران آل اینجو و آل مظفر و گورکانیان وجود داشته است؛ هرچند هیچ اطلاعاتی راجع به آن وجود ندارد؛ به غیر از یکی از غزلیات حافظ که از روی آن می‌توان فهمید آل اینجو اختیار باغ را در دست داشته‌اند.
از اواخر دوران زندیه حدود ۷۵ سال باغ در اختیار سران ایل قشقائی بود و از آن بهعنوان مقر فرمانروایی خود استفاده می‌کردند و عمارتی در این باغ ساختند. پس از آن در زمان ناصرالدین شاه هم پایه عمارت دیگری در باغ نهاده می‌شود که ساخت آن چندین سال طول می‌کشد. طبق شواهد، ساختمان اصلی باغ تا دوران ناصرالدین شاه قاجار وجود داشت و زمانی که حاج نصیرالملک شیرازی باغ را خریداری می‌کند، ظاهرا بر اساس آن، عمارت فعلی باغ را می‌سازد.
در نهایت باغ ارم به مالکیت همسر شاه پهلوی درمی‌آید که آن را به دانشگاه شیراز واگذار می‌کند و برای کاخ پذیرایی به کار می‌رود. از آنجا که ساختمان باغ در اثر عوامل طبیعی مخروبه شده بود، در فاصله سال‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۰ تعمیرات اساسی روی آن انجام و یک دیوار سنگی با نرده آهنی به‌جای دیوار باغ احداث می‌شود؛ ضمن اینکه مرمت تزیینات بخش‌های مختلف نظیر آینه‌کاری و نقاشی‌های سقف اتاق‌ها و ایوان‌ها در دستور کار قرار می‌گیرد. علاوه بر بازسازی محوطه باغ که مخروبه شده بود، زمین بسیار بزرگی به باغ ارم اضافه می‌شود.
باغ زیبا و دلنشین ارم که در حال حاضر در اختیار دانشگاه شیراز قرار دارد، حدود ۱۱۰ هزار متر مربع مساحت دارد و اغلب با درختان نارنج و سرو پوشیده شده است. در سی وپنجمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو در تاریخ ۶ تیرماه ۱۳۹۰، باغ ارم شیراز در فهرست میراث جهانی ثبت شد.
باغ ارم شیراز کجاست؟
باغ ارم یکی از مهمترین جاهای دیدنی استان فارس در شیراز است که در خیابان ارم، نزدیک به میدان ارم و در نزدیکی مجموعه دانشگاه شیراز قرار دارد.
نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به باغ ارم، ایستگاه متروی نمازی است که پس از پیاده شدن از قطار میتوانید با حدود ۱۰ دقیقه پیاده‌روی و عبور از میدان دانشجو و میدان ارم، به باغ ارم برسید یا با استفاده از تاکسی به‌سمت باغ بروید.
اگر با ماشین شخصی قصد رفتن به باغ را دارید و از سمت بخش‌های شمالی شهر به‌طرف باغ ارم می‌روید، بهترین مسیر برای دسترسی بلوار شهید چمران است. پس از وارد شدن به بلوار شهید چمران باید مسیر بلوار را تا انتها ادامه بدهید و از میدان دانشجو (میدان علم) به چپ بپیچید و تا میدان ارم (میدان خوابگاه) بروید. پس از رسیدن به میدان ارم باید به راست بپیچید و وارد خیابان ارم شوید تا کمی بعد به باغ ارم برسید.
در صورتی که از قسمت‌های جنوبی شهر به‌سمت باغ ارم می‌روید، باید خود را به خیابان آزادی برسانید و از آنجا وارد خیابان ارم شوید. اگر خیابان ارم را تا نزدیکی میدان ارم ادامه دهید، باغ ارم در سمت چپ شما قرار خواهد داشت.
ساعت بازدید باغ ارم شیراز: باغ ارم در دو ماه اول سال از ساعت هشت صبح تا ۲۰ به‌صورت یکسره؛ چهار ماه بعدی از ساعت ۸ تا ۱۳ و از ۵ تا ۲۰:۳۰؛ در ۶ ماه دوم سال از ساعت ۸ تا ۱۳ و از ۱۴:۳۰ تا ۱۷ فعالیت می‌کند. در تعطیلات سوگواری نظیر تاسوعا و عاشورا، ۲۸ صفر رحلت پیامبر (ص)، ۲۵ شوال شهادت امام جعفر صادق (ع)، ۲۱ رمضان شهادت امام علی (ع) و ۱۴ خرداد رحلت امام خمینی (ره)، باغ ارم تعطیل است.
آدرس باغ ارم شیراز: شهر شیراز، بلوار ارم، میدان ارم، خیابان ارم، نزدیکی مجموعه دانشگاه شیراز
معماری باغ ارم
باغ ارم از زمینی مستطیلی شکل تشکیل شده است که دورتادور آن را دیوار گلی پوشانده بود؛ اما اکنون نرده‌ها جای آن دیوارها را گرفته‌اند. معماران این باغ به‌منظور از بین بردن شیبی که از بخش غربی به شرقی وجود داشت، در بخش‌های مختلف آن پله‌هایی را تعبیه کرده بودند. ساختمانهای اصلی را می‌توان در بخش غربی باغ مشاهده کرد که شامل یک عمارت اصلی و اندرونی می‌شوند و جالب اینکه ارتفاع‌شان بیشتر از سایر نقاط باغ است.
استخر زیبایی در کنار ساختمان اصلی این باغ وجود دارد که مساحتش به ۳۳۵ متر و عمق آن به نیم متر می‌رسد و در ساخت آن از چندین تخته سنگ بزرگ استفاده شده است که گفته می‌شود قدمت آن‌ها به دوران جانی خان ایلخان می‌رسد. ظاهرا عمق این استخر در گذشته بیشتر بوده؛ هرچند پس از ترمیم به عمق فعلی کاهش یافته است. چهار نخل زیبا در چهار گوشه آن، جذابیتی دوچندان به استخر بخشیده‌اند و تصویر بنا را می‌توان در آب آن مشاهده کرد. اگر به این باغ بروید، جوی آبی را می‌بینید که در امتداد این استخر جریان دارد. این آب پس از عبور از حوض کوچک تالار حوضخانه، به استخر و سپس جوی‌های اطراف آن وارد می‌شود که در ادامه در اطراف باغچه‌های باغ جریان می‌یابد.
درهای ورودی باغ ارم به طرف شمال و بلوار ارم هستند، اضلاع دیگر آن به بلوار آسیاب سه‌تایی، خانه‌های مسکونی و باغ‌های دیگر محدود می‌شوند.
عمارت اصلی باغ ارم شیراز
عمارت اصلی باغ ارم را میتوانید در بخش غربی این مجموعه پیدا کنید که جذابیت زیادی برای گردشگران دارد. باغ ارم به‌گونه‌ای طراحی شده است که بازدیدکنندگان برای رسیدن به مرکز باغ و محل ساختمان اصلی باید از طول باغ عبور کنند.
ساختمان عمارت از سه طبقه با پشت‌بام شیروانی تشکیل شده است و از گچبری تا نقاشی، حجاری، پنجره‌های مشبک آهنی، منبت‌کاری و کاشی‌کاری در تزیینات آن به چشم می‌خورد. این عمارت نمونه بارز ساختمانهای اواسط دوره قاجار است که با تبعیت از اصول معماری زندیه و صفویه انجام شده است. حتی درهای عمارت اصلی زیبا هستند و از آنجا که با چوب ساج ساخته شده‌اند، پس از سالیان سال شکل اصلی خود را حفظ کردهاند و همچنان سالم هستند.
توسعه باغ و اضافه شدن زمین‌های وسیعی به قسمت غربی باغ ارم باعث شده‌اند که عمارت اصلی و ساختمان اندرون و… به‌شکل یک مجموعه در وسط باغ قرار بگیرند.
یکی دیگر از جاهای دیدنی شیراز که در عمارت اصلی باغ ارم قرار دارد، موزه‌ای با نام «سنگ و گوهر دریای نور» است. زمان آغاز به کار این موزه به سال ۱۳۹۰ برمی‌گردد و بیش از ۱۴۰ نوع سنگ و گوهر قیمتی و کمیاب از ایران و نقاط مختلف جهان در آن به نمایش درآمده است.
پوشش گیاهی باغ ارم
تنوع گیاهی باغ ارم به حدی زیاد است که گیاهان بسیاری از گوشه‌وکنار دنیا در آن به چشم می‌خورد و هر بازدیدکننده‌ای را به این فکر می‌اندازد که در نمایشگاهی از انواع گل و گیاه حضور دارد. همین تنوع گونه‌های گیاهی و گل‌های زینتی باعث شده‌اند که به‌منظور گسترش آموزش و پژوهش علوم گیاهی، از اینجا بهعنوان باغ گیاه‌شناسی دانشگاه شیراز استفاده شود.
گیاهان تزیینی باغ هم کم نیستند؛ به‌خصوص گل‌های رز ضلع غرب و شمال غربی که زیبایی و طراوت خاصی به آن بخشیده‌اند. تنوع و تعدد گل‌های رز این باغ به حدود ۲۰۰ گونه می‌رسد. گل‌های طاووسی، سنبل درختی، ژاله، شب بو، نسترن، یاس زرد، میخک، میمون، بنفشه، آهار، اطلسی، آلاله، گل ساعت، نیلوفر، شاه پسند، شیپوری و داوودی سایر گل‌های باغ ارم را تشکیل می‌دهند.
از درختان این باغ می‌توان به درخت گردو، بادام، سیب، خرمالو، نارنج، انار، ازگیل و گلابی اشاره کرد. درختان غیرمثمر همچون کاج، اکالیپتوس، زبان گنجشک، افرا، سروناز، ارغوان، سپیدار، بید مجنون و بید مشک نیز زیبایی دوچندانی به باغ ارم داده‌اند.
پرسش‌های متداول
باغ ارم کجاست؟
باغ ارم را چه کسی ساخته است؟
عمارت اصلی باغ ارم چند طبقه دارد؟
ساعت بازدید از باغ ارم چگونه است؟
شیطان کوه
شیطان کوه در لاهیجان همچون زاینده‌رود برای اصفهان، قلب شهر محسوب می‌شود. کوهی سرسبز و زیبا پوشیده از درختان بلند که تپه‌ماهورهای آن پوشیده از بوته‌های چای است. امکان ندارد کسی به لاهیجان سفر کند و شیطان کوه را از قلم بندازد؛ چراکه این کوه در هر کجای شهر که باشید در برابر شما قد علم خواهد کرد و شما را دعوت می‌کند تا از فراز آن چهره‌ای دوست داشتنی شهر را نظاره‌گر باشید.
شیطان کوه، امتداد رشته‌کوه‌های البرز است که دامنه‌های سر سبز و جنگلی آن در شرق گیلان و شهر زیبای لاهیجان فرود آمده است. اینجا یکی از مشهورترین جاهای دیدنی لاهیجان و گیلان است. لاهیجان را همه به چای خوش عطر و خوش طعم می‌شناسند؛ اما نوشیدن این چای در ارتفاعاتی مشرف به این شهر زیبا و دوست‌داشتنی تجربه‌ای متفاوت را برای شما رقم خواهد زد. برای رفتن به شیطان کوه نیازی نیست مسافتی طولانی را طی کنید یا تدارکات خاصی ببینید، شیطان کوه در قلب شهر لاهیجان و در دسترس است. شیطان کوه در فاصله ۳۵۱ کیلومتری تهران قرار دارد و شما از تهران چهار ساعت و ۴۸ دقیقه زمان در پیش رو خواهید داشت.
شما میتوانید بدون تدارک امکانات رفاهی خاصی به این کوه زیبا بروید؛ چراکه همه چیز از پیش برای تماشای غروبی زیبا بر فراز شهر لاهیجان آماده است. شیطان کوه بام لاهیجان است و از آنجا نمایی کامل از شهر و استخر زیبا و وسیع شهر لاهیجان پیدا است. ناگفته نماند که اگر اهل پیاده روی و کوهنوردی باشید میتوانید با عبور از مسیر پلکانی کنار استخر لاهیجان و از دل مسیری سرسبز با درختان گردو و انار خود را به این بام و در واقع قله این کوه زیبا برسانید.
مسیر دسترسی به شیطان کوه
برای رفتن به شیطان کوه باید ابتدا خود را به لاهیجان برسانید. شما میتوانید در مدت زمان سه ساعت و ۵۰ دقیقه از تهران با خودروی سواری با عبور از شهرهای کرج، قزوین و رودبار و طی مسافت ۳۲۷ کیلومتر به شهر رشت برسید. از شهر رشت تا لاهیجان در حدود ۵۲ کیومتر در پیش خواهید داشت که با سواری یک ساعت زمان می‌برد. اگر با خودروی شخصی خود سفر می‌کنید، میتوانید بدون عبور از شهر رشت مستقیم به لاهیجان بروید. فقط کافی است بعد از پلیس راه رشت از خروجی شهر سنگر خارج شوید و مسیر خود را به‌سمت جاده سیاهکل و لاهیجان ادامه دهید.
فرودگاه رشت دایر است و اگر مایل باشید در زمان صرفه‌جویی کنید، با پرواز مستقیم تهران به رشت در کمتر از نیم ساعت به مقصد خواهید رسید. علاوه بر این شما میتوانید این مسیر را با قطار تهران رشت و در مدت زمان پنج ساعت نیز طی کنید. بی‌شک از تصمیم خود برای استفاده از قطار پشیمان نخواهید شد؛ چون مسیر ریلی از میان مناطق جنگلی و کوه‌های سرسبز عبور می‌کند و در طول مسیر مناظر چشم‌نوازی در انتظار شما است.
شیطان کوه را در گذشته با نام‌های شاه نشین می‌شناختند که بزرگان و شیخان از این کوه و گذرهای آن را به‌صورت اختصاصی برای شکار استفاده می‌کردند
به شهر لاهیجان که برسید از هر نقطه شهر که نگاه کنید شیطان کوه را می‌بینید، برای رفتن به این بام زیبا دو راه دارید، اگر اهل پیاده‌روی باشید میتوانید از خیابان‌های اطراف استخر یعنی بلوار خلیج‌فارس و خیابان مطهری خود را به پلکانی طولانی برسانید که از کنار آبشار شیطان کوه شما را به بام سبز هدایت می‌کند. در این مسیر، ۷۰۰ پله روبه‌روی شما قرار دارد که ممکن است در روزهای گرم سال و در آب و هوای شرجی کار را برای شما دشوار کند.
شما میتوانید با خودروی شخصی خود نیز با طی مسافت کوتاهی به بام سبز برسید؛ فقط کافی است خود را به میدان کاشف السلطنه برسانید و از آنجا وارد خیابان طلای سبز شوید. در انتهای این خیابان قله شیطان کوه را خواهید دید که به بام سبز معروف است. در محوطه بام سبز پارکینگ مناسبی برای ماشین‌ها تعبیه شده است.
چرا نام این مکان شیطان کوه است؟
در مورد انتخاب نام شیطان کوه داستان‌های زیادی وجود دارد که فارغ از راستی و ناراستی شنیدن آن‌ها خصوصا از زبان مردم محلی خالی از لطف نیست. عده‌ای در کودکی شنیده‌اند که در دل این کوه گنجی پنهان شده است و مار عظیمی از آن محافظت می‌کند. این امکان وجود دارد که علت این نام‌گذاری به همین مار ترسناک محافظ گنج مرتبط باشد. جالب‌تر آن که بر اساس همین داستان بسیاری از مردم در گذشته، این کوه را برای یافتن این گنج افسانه‌ای جست‌و‌جو کردهاند. گروهی دیگر در داستان‌ها از وجود غاری در میان کوه گفته‌اند که صدای باد را هول‌آور و وحشناک منعکس می‌کرده است و مردم قدیم این صداها را آواهایی شیطانی می‌دانستند و بر همین اساس این کوه را شیطان کوه نام نهادند.
شیطان کوه قلب لاهیجان است و از آن با عنوان بام سبز نیز یاد می‌کنند
در دیگر روایت‌های مرتبط با نام شیطان کوه باز هم به وجود غاری که امروز مسدود یا از میان رفته اشاره شده که این بار بیشتر مورد استفاده بزرگان و شیخان بوده است؛ بزرگان و شیخانی که این کوه و گذرهای آن را به‌صورت اختصاصی برای خود و شکار مورد استفاده قرار می‌دادند و ورود مردم عادی را به آن ممنوع کرده بودند. مردم این کوه را شیخان کوه نیز می‌نامیدند؛ اما در گذر از زمان این نام با افسانه‌های مردمی آمیخته شد و به شیطان کوه تغییر پیدا کرد.
در این میان شاید پر‌تکرارترین داستان در میان مردم لاهیجان درباره شیطان کوه این باشد؛ کوهی که با نام شاه‌نشین شناخته می‌شده و محل زندگی و قلعه پادشاهان محلی لاهیجان بوده است. قلعه‌‌ای که بر اساس گفته مردم محلی آخرین بازمانده‌های آن با حمله شاه عباس صفوی از میان می‌رود و با گذر زمان نام قدیمی آن فراموش می‌شود یا شاه عباس و اطرافیان او برای بدنام کردن شورشیان و حاکمان محلی این نام را بر این کوه می‌گذارند.
جاهای دیدنی شیطان کوه
استخر لاهیجان
شیطان کوه در مجاورت خود زیبایی‌هایی چشم‌نواز دارد. در غروب بر فراز این کوه بلند که قرار می‌گیرید علاوه بر تماشای کم‌رنگ شدن تدریجی آفتاب روی خانه‌های شهر استخری زیبا می‌بینید. این استخر که گذشته‌ای طولانی دارد، تمام نورهای شهر را همچون آینه‌ای منعکس می‌کند.
استخر لاهیجان در گذشته که این کوه را شاه‌نشین می‌خواندند محلی برای انبار کردن آب مورد استفاده برای آبیاری مزارع برنج و چای بوده و آب آن از کوه‌های اطراف تامین می‌شده است. این استخر با عرض ۲۰۰ متر، طول ۷۰ متر و عمق چهار متر، ۱۷ هکتار وسعت دارد. درست در مرکز استخر لاهیجان جزیره‌ای است که ساختمانی قدیمی در میان آن خودنمایی می‌کند. در گذشته به جزیره وسط استخر لاهیجان «میان‌پشته» نیز می‌گفتند. این جزیره و عمارت توسط پل سیمانی نسبتا بلندی به بخش جنوبی استخر متصل شده است.
آبشارشیطان کوه
اگر زمانی را دور استخر لاهیجان و رو به‌سمت شیطان کوه سپری کنید، آبشار زیبایی را خواهید دید که در نگاه اول چنان با طبیعت اطراف آمیخته است که هرگز باور نمی‌کنید که مصنوعی باشد؛ اما واقعیت این است که آب آن از استخر و به‌وسیله پمپاژ تامین می‌شود و حوضچه‌هایی برای جا‌به‌جایی و تخلیه آب در پایین آن در نظر گرفته شده است. این آبشار از کنار پله‌ها و مسیر پیاده‌روی به‌سمت شیطان کوه عبور می‌کند.
- آدرس آبشار شیطان کوه: گیلان، لاهیجان، بلوار خلیج‌فارس، میدان خلیج فارس، آبشار شیطان کوه
امکانات تفریحی و رفاهی شیطان کوه
تله‌کابین شیطان کوه
تله‌کابین شیطان کوه را با نام تله‌کابین احرار و تله‌کابین بام سبز نیز می‌شناسند. این تله‌کابین در سال ۱۳۸۴ تاسیس شده است. یکی از امکانات تفریحی شیطان کوه تله‌کابین این منطقه است که برای هرکس که به لاهیجان سفر کند تجربه‌ای بی‌نظیر را رقم خواهد زد. شما در تله‌کابین بام سبز منظره‌ای زیبا از مزارع سرسبز چای را در زیر پای خود خواهید دید. این تله کابین از بام سبز آغاز می‌شود و پس از طی مسیری یک و نیم کیلومتری شما را به ایستگاه پایانی می‌رساند که با نام تاج خروس می‌شناسند. این تله‌کابین دارای ۳۳ کابین ۶ نفره است. مدت زمان رفت و برگشت تله‌کابین ۲۰ دقیقه است.
تله‌کابین بام سبز بر فراز مزارع سرسبز چای حرکت می‌کند
در ایستگاه دوم و ایستگاه پایانی تله‌کابین شیطان کوه کافی‌شاپی وجود دارد که شما میتوانید بدون محدودیت زمانی در آن اقامت و استراحت کنید. علاوه بر آن در محوطه این ایستگاه آلاچیق‌هایی نیز طراحی شده است که گردشگران بتوانند در فضای باز به به تماشای مناظر زیبای شهر و استخر لاهیجان بنشینند.
پرسش‌های متداول
شیطان کوه کجاست؟
چرا نام این مکان شیطان کوه است؟
جاهای دیدنی شیطان کوه کدامند؟
امکانات تفریحی و رفاهی شیطان کوه چیست؟
باغ محتشم رشت
باغ محتشم رشت با پیشینه‌ای که به دوره قاجار بازمی‌گردد، امروزه بهعنوان پارک شهر میزبان گردشگران و اهالی شهر رشت است. علاوه بر امکانات رفاهی و ورزشی، عمارت کلاه فرنگی نیز در دل آن جای گرفته است. همچنین رودخانه گوهر رود با عبور از کنار باغ، به آن جذابیتی بیشتر افزوده است.
معرفی باغ محتشم رشت
باغ محتشم رشت که امروزه پارک شهر رشت نیز نامیده می‌شود، از جاهای دیدنی رشت و قدیمی‌ترین پارک این شهر به شمار می‌آید. این مجموعه دارای دو بخش مکانیزه و باغ است. قدمت باغ محتشم که امروزه پارک اصلی شهر رشت محسوب می‌شود، به دوران سلطنت ناصرالدین شاه قاجار می‌رسد.
رودخانه گوهررود با انحنای خاصی از جنوب باغ عبور می‌کند و زیبایی محیط را دو چندان می‌سازد. همچنین این بوستان دارای یک برکه طبیعی زیبا با دو فواره است که همراه با درختان قدیمی به جذابیت آن افزوده‌اند.
باغ محتشم رشت کجاست؟
باغ محتشم رشت در خیابان حافظ، کنار رودخانه گوهر رود قرار دارد. با استفاده از وسایل نقلیه عمومی و خودروی شخصی میتوانید به این مجموعه دسترسی داشته باشید.
تاریخچه باغ محتشم رشت
مالک و بانی اصلی باغ محتشم رشت، اکبر خان بیگلربیگی، از مالکان و متمولان طراز اول ایران در عصر ناصری و اجاره‌دار گمرکات شمال ایران بود. معروف است غرس نهال‌های این پارک که امروزه درختان تنومندی شده‌اند و نیز خیابان‌کشی و احداث عمارت تابستانی واقع در آن، معروف به عمارت کلاه فرنگی، همگی تحت نظارت شخص اکبر خان صورت پذیرفته است.
این پارک پس از درگذشت اکبر خان، به تنها دختر او ارث رسید. او همسر پسرعموی خود، صادق خان اکبر محتشم الملک (سردار معتمد بعدی) بود. از این تاریخ، این باغ با نام محتشم شهرت یافت. بعدها در دوره پهلوی، این پارک در ازای بدهی‌های مالیاتی به تصرف دولت درآمد و از آن تاریخ بهعنوان پارک عمومی مورد استفاده اهالی شهر قرار گرفت.
وسعت اولیه این باغ چندین برابر مساحت فعلی آن بود؛ ولی رفته رفته با توسعه شهر و خیابان‌کشی‌های انجام شده از وسعت آن کاسته شد. در ۳۰ سال اخیر نیز با احداث بنای استانداری و شهربازی در محوطه آن، کوچک‌تر نیز شد. البته به‌تازگی تشکیلات استانداری به‌جای دیگری انتقال یافت و قرار است در محل قبلی آن در پارک شهر، ساختمانی جهت کتابخانه ملی رشت تدارک دیده شود. در انتهای پارک رودخانه‌ای در جریان است که سابقا برای ماهیگیری مورد استفاده قرار می‌گرفت؛ ولی امروزه به‌دلیل ریختن فاضلاب‌های شهری و بیمارستانی به درون آن آلوده و غیر قابل استفاده است.
امکانات باغ محتشم رشت
باغ محتشم رشت دارای امکانات رفاهی متنوعی است که برخی از آن‌ها شامل موارد زیر می‌شود:
- زمین ورزشی
- زمین بازی کودکان
- وسایل ورزش همگانی
- نمازخانه
- میزهای تنیس
- دیواره سنگ‌نوردی
- سرویس بهداشتی
- نیمکت‌های استراحت
عمارت کلاه فرنگی باغ محتشم رشت
عمارت کلاه فرنگی از بناهای تاریخی و جاهای دیدنی گیلان محسوب می‌شود و بنایی چند ضلعی است. همین مسئله ظاهر زیبایی به ساختمان بخشیده است و از یکنواختی نمای بیرون آن جلوگیری می‌کند. این بنا از بیرون، سه طبقه به نظر می‌آید؛ در حالی که از داخل دارای چهار طبقه است. در اطراف ساختمان، در طبقات اول و دوم ۱۸ ستون چوبی کار گذاشته شده‌اند که بام و بالکن طبقه دوم را روی خود استوار می‌دارند. بلندترین اتاق این عمارت، هشت‌گوش و از هر سو دارای پنجره‌هایی است که رو به باغ باز می‌شوند.
پرسش‌های متداول
باغ محتشم رشت کجاست؟
قدمت باغ محتشم رشت به چه زمانی بازمی‌گردد؟
وجه تسمیه باغ محتشم رشت چیست؟
آیا عمارت کلاه فرنگی باغ محتشم رشت دارای ارزش تاریخی است؟
دریاچه سقالکسار رشت
استان گیلان تکه‌ای از بهشت در شمال کشور است و جای‌جای آن، پر از جاذبه‌های طبیعی حیرت‌انگیزی است که هر سال، گردشگران ایرانی و خارجی بسیاری را به‌سمت خود می‌کشاند. روستای سقالکسار و سد خاکی مشهور آن، یکی از دیدنیهای رشت است که بهتر است در سفر به این شهر، تماشای آن را از دست ندهید.
سقالکسار کجاست؟
روستای سقالکسار از توابع بخش مرکزی شهرستان رشت در استان گیلان است که در دهستان لاکان در ۱۶ کیلومتری جنوب شهر رشت (حدود نیم‌ساعت از مرکز شهر) و در جاده جیرده قرار دارد. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ در این روستا که با نام «سالکه سار» نیز شناخته می‌شود، ۶۸۹ نفر زندگی می‌کنند. روستای سقالکسار در ارتفاع ۵۰ متری از سطح دریا واقع شده است و آب‌وهوایی معتدل دارد. فاصله روستای سقالکسار تا تهران ۳۲۴ کیلومتر است و برای رسیدن به آن باید حدود چهار ساعت و نیم رانندگی کنید.
در اطراف مزار آقا سید شریف در نزدیکی شهرستان شفت، دریاچه‌های متعدد و جاذبه‌های طبیعی بسیاری وجود دارند که دارای طبیعت بکر و هیجان‌انگیزی هستند. سد خاکی سقالکسار، بزرگ‌ترین دریاچه این منطقه و دلیل شهرت این روستا است. مردم مهربان و خون‌گرم روستای سقالکسار اغلب به کشاورزی، دامپروری، زراعت برنج و پرورش ماهی مشغول هستند و شما به‌محض ورود به روستا با مزارع برنج و خوشه‌های طلایی رنگ و عطر دل‌انگیز شالی روبه‌رو می‌شوید.
آدرس: استان گیلان، رشت، فلکه انتظام، ۱۰ کیلومتری جاده جیرده، بعد از بقعه آقاسید شریف، روستای سقالکسار
مسیرهای دسترسی به سقالکسار
برای دسترسی به روستای سقالکسار از تهران، از طریق آزادراه تهران – کرج، کرج – قزوین و قزوین – رشت به‌سمت شهر رشت حرکت کنید. بعد از گذر از عوارضی رشت و پلیس راه، نرسیده به رشت در تقاطع روگذر به‌سمت فومن بروید. حدود ۱۴ کیلومتر در جاده فومن رانندگی کنید تا به بقعه آقاسید شریف برسید. به‌سمت چپ بپیچید و وارد روستای سقالکسار شوید. مسیر را ادامه دهید و با توجه به تابلوهای راهنما خود را به سد خاکی سقالکسار برسانید.
برای دسترسی به روستای سقالکسار از رشت چند راه وجود دارد. شما میتوانید خود را به میدان گاز برسانید و وارد جاده لاکان شوید. ۱۰ کیلومتر رانندگی کنید تا به انتهای جاده لاکان برسید. از آن نقطه وارد جاده فومن شوید و چهار کیلومتر رانندگی کنید تا به بقعه آقاسید شریف برسید. به‌سمت چپ بپیچید و وارد روستای سقالکسار شوید. یک مسیر دیگر از رشت از فلکه رازی آغاز می‌شود. از این فلکه وارد جاده شیون فومنی و سپس جاده جیرده شوید تا به سقالکسار برسید.
اگر نگران جاده‌های ناهموار و خاکی برای رسیدن به دریاچه هستید باید به شما بگوییم که اشتباه می‌کنید؛ زیرا جاده دسترسی به سد خاکی سقالکسار کاملا هموار و آسفالت است.
اگر قصد برپایی پیک نیک در اطراف دریاچه را دارید یا می‌خواهید با ماشین، دورتادور دریاچه را رانندگی کنید با ماشین وارد محوطه سد خاکی سقالکسار شوید؛ البته در این صورت باید هزینه ورودی (پنج هزار تومان در تابستان ۱۴۰۰) را پرداخت کنید. شما همچنین میتوانید در روزهای شلوغ و تعطیلات ماشین خود را بیرون از سد خاکی در پارکینگ پارک کنید و پیاده وارد محوطه شوید؛ در این صورت نیازی به پرداخت ورودی نیست. در نظر داشته باشید که ورود به دریاچه تا ساعت هشت شب امکان‌پذیر است.
چرا روستای سقالکسار را روستای پاک می‌نامند؟
به‌دلیل توجه مردم بومی به نظافت دریاچه سقالکسار و محیط اطراف آن در این منطقه زباله‌ها به چشم نمی‌آیند. به همین دلیل لقب پاک‌ترین دریاچه گیلان را به سقالکسار اختصاص داده‌اند. البته یک رسم جالب نیز در این دریاچه وجود دارد. در زمان ورود به سد خاکی سقالکسار، یک کیسه زباله به شما داده می‌شود و اگر شما زباله‌های خود را در طبیعت رها نکنید و در هنگام بازگشت این کیسه زباله را به‌صورت پر به نگهبانی تحویل دهید، بیش از ۵۰ درصد مبلغ ورودی به شما بازگردانده می‌شود. این طرح توسط شورای اسلامی این روستا از سال ۱۳۹۰ اجرایی و سبب تشویق مردم شد تا زباله‌های خود را در این مکان پاک نریزند. متاسفانه شنیده‌ها حاکی از این است که این رسم در حال کم‌رنگ شدن است و طرفداران پیشین را ندارد.
جالب است بدانید که از این زباله‌ها در تهیه ورمی‌کمپوست استفاده می‌شود. ورمی‌کمپوست متشکل از ورمی (کرم خاکی) و کمپوست (کود آلی) است که از فعالیت کرم خاکی حاصل می‌شود.
چرا این روستا سقالکسار نام دارد؟
درباره وجه تسمیه سقالکسار چند نظریه وجود دارد؛ در نظریه اول گفته می‌شود که واژه سقالکسار از سه واژه سقا، لک و سار تشکیل شده است. سقا به‌معنای محل آبخوری و لک و سار نام دو پرنده زیبا است که دریاچه آن‌ها را سیراب می‌کند. پس این واژه به «محل آبخوری لک و سار» ترجمه می‌شود. به نظر می‌رسد که این وجه تسمیه اصلی سقالکسار باشد؛ زیرا در گذشته پرندگان بسیاری به نام سار (سیتی، لک‌لک و غیره) برای آب خوردن به این روستا مهاجرت می‌کردند؛ البته در آن زمان، سد خاکی وجود نداشت و آن‌ها از چشمه روستا آب می‌خوردند.
طبق نظریه دوم، سقالک معرب شده «سیالخ» به‌معنای خار سه پهلو است و سار، معنی سر را می‌دهد. به این ترتیب معنی سقالکسار، «سرِ خار سه پهلو» است. نظریه سوم نیز می‌گوید که سقالک به معنی تپه است و ترکیب آن با «ار» معنای بالای تپه را می‌دهد.
شب را در سقالکسار کجا بمانیم؟
برای اقامت در روستای سقالکسار، گزینه‌های مختلفی وجود دارد. کمپینگ و شب مانی در طبیعت، یکی از محبوب‌ترین گزینه‌های اقامت در این منطقه به‌خصوص در میان طبیعت گردان است. البته در این صورت باید لوازم مورد نیاز برای شب مانی را همراه داشته باشید و مکان مناسبی را برای برپایی چادر پیدا کنید.
اگر اهل کمپینگ نیستید، نگران نباشید؛ زیرا یک هتل تازه ساخت و چند اقامتگاه بومگردی در چند قدمی دریاچه سقالکسار وجود دارند. گزینه دیگر، اجاره ویلا یا کلبه‌های چوبی در این روستا یا مناطق اطراف است. البته شما میتوانید پس از بازدید از دریاچه به شهر رشت در فاصله نیم ساعتی برگردید و در هتل‌های متعدد این شهر اقامت کنید.
چه لوازمی را با خودمان به سقالکسار ببریم؟
در سفر به روستای سقالکسار، اگر قصد پیاده روی دور دریاچه را دارید، به شما پیشنهاد می‌کنیم که کفشی راحت به پا داشته باشید. در ضمن، اگر به نیش حشرات حساسیت دارید، بهتر است از داروهایی که مانع گزش حشرات می‌شوند، استفاده کنید. به‌همراه داشتن داروهای پس از نیش حشرات و دیگر لوازم بهداشتی مورد نیاز خود را نیز فراموش نکنید.
ویلاها، هتل و بومگردی‌های سقالکسار از بالاترین میزان بهداشت برخوردار هستند؛ اما اگر حساس هستید، بهتر است که ملافه، روبالشی و پتوی خود را به‌همراه ببرید. اگر قصد پیک نیک یا شب مانی در طبیعت را دارید، نیز وسایل مورد نیاز خود را حتما در ماشین بگذارید.
بهترین زمان بازدید از سقالکسار کدام فصل است؟
روستای سقالکسار در تمام فصول سال، زیبا است؛ اما به گفته بسیاری از گردشگران، فصل بهار و پاییز، بهترین زمان سفر به این منطقه به شمار می‌آیند. فصل بهار در سقالکسار با تصویری از درختان تازه جوانه زده، باران‌های گاه و بیگاه و عطر و بوی تازگی همراه است؛ در حالی که پاییز با چهره‌ای هزار رنگ، زیباترین انعکاس طبیعت جنگل‌های اطراف را با رنگ‌های نارنجی، قرمز، سبز و زرد در دریاچه به نمایش می‌گذارد.
فصل تابستان در روستای سقالکسار و شمال کشور با آب و هوایی گرم و مرطوب همراه است؛ اما طبیعت در این زمان از سال در سبزترین حالت خود پدیدار می‌شود. هوا در فصل زمستان در سقالکسار سرد است؛ اما تماشای چهره برفی سقالکسار نیز لطف خودش را دارد و به شما پیشنهاد می‌کنیم که به‌هیچ‌وجه فرصت دیدن آن را در این زمان از سال از دست ندهید.
پرسش‌های متداول
روستای سقالسکار کجاست؟
معنی سقالکسار چیست؟
عمارت شهرداری تبریز
بنای عمارت شهرداری تبریز یکی از آثار تاریخی و فرهنگی مهم و جاهای دیدنی تبریز محسوب می‌شود که در لیست آثار ملی به ثبت رسیده است. غالب گردشگران و مسافران حین اقامت خود در این شهر بازدید از این عمارت زیبا را در برنامه خود قرار می‌دهند.
معرفی عمارت شهرداری تبریز
عمارت شهرداری تبریز در زمینی به مساحت ۹۶۰۰ مترمربع و زیربنای ۶۵۰۰ مترمربع در فاصله سال‌های ۱۳۱۴ تا ۱۳۲۰ هجری شمسی در محل گورستان متروکه کوی نوبر (ابتدای محله مقصودیه) و در سه طبقه ساخته شده است. بنای زیبای عمارت دارای برج ساعتی به ارتفاع ۳۰٫۴ متر است که طی ۷۰ سال اخیر بی‌وقفه هر ۱۵ دقیقه یک‌بار آوای گوش‌نواز آن گذشت زمان را به مردم شهر یادآوری کرده است. این بنا در وسط شهر تبریز و در میدانی موسوم به میدان ساعت واقع شده و در حال حاضر تمام امور عمرانی شهر و امور اداری شهرداری تبریز در این تالار و عمارت متمرکز است.
عمارت شهرداری تبریز کجاست؟
عمارت شهرداری تبریز در مرکزی‌ترین نقطه شهر و در میدان شهرداری (ساعت)، تقاطع خیابان امام خمینی و ارتش واقع است.
دسترسی به عمارت شهرداری تبریز
برای دسترسی به این مکان میتوانید از وسایل حمل‌ونقل عمومی یا خودروی شخصی استفاده کنید. سریع‌ترین راه استفاده از اتوبوس تندرو (BRT) است. اتوبوس تندرو شریعتی-آبرسان نیز شما را به عمارت شهرداری می‌رسانند. در ضمن دو پایانه مهم اتوبوس‌رانی تبریز در نزدیکی این مکان قرار دارند و غالب اتوبوس‌های شهری سرانجام به این پایانه‌ها وارد می‌شوند. همچنین اگر قصد استفاده از مترو را دارید، در ایستگاه میدان ساعت پیاده شوید. تاکسی و خودروی شخصی دیگر گزینه‌ها هستند. در نظر داشته باشید که به‌دلیل کمبود فضای پارک، شاید ناچار شوید ماشین خود را در فاصله دورتری پارک کنید. البته چند پارکینگ عمومی در نزدیکی عمارت وجود دارند که میتوانید پس از پارک ماشین، پیاده از آن‌ها به کاخ شهرداری برسید.
تاریخچه عمارت شهرداری تبریز
کار احداث عمارت شهرداری تبریز در سال ۱۳۱۴ در زمان صدارت شهردار وقت حاج ارفع‌الملک جلیلی و با نظارت مهندسان آلمانی در محل گورستان مخروبه و متروکه محله نوبر (مقصودیه) آغاز شد. نکته جالب و قابل‌توجه اینکه شهرداری تبریز نخستین نهاد شهرداری در سطح شهر تبریز است که در اوایل تأسیس با عنوان «بلدیه» شناخته می‌شد.
معماری عمارت شهرداری تبریز
بنای U شکل عمارت شهرداری تبریز در سه طبقه با زیربنای ۶۵۰۰ مترمربع احداث و نمای خارجی آن از سنگ تراشیده شده است. نقشه هوایی عمارت شبیه به طرح یک عقاب در حال پرواز است که با نمونه ساختمانهای کشور آلمان، قبل از جنگ جهانی دوم مطابقت دارد. دیوارهای این بنا عموما از جنس آجر و ملات ماسه و آهک بوده و نمای آن‌ها در قسمت شمال و شرق (معابر اصلی شهر) سنگی و نمای جنوبی و غربی آن ترکیبی از آجر و سنگ است.
البته کلیه دیوارها در جهت طولی و عرضی دارای کلاهک آهنی هستند. سنگ‌های حجاری‌شده نما در قاب پنجره‌ها و نیز در قسمت رخ بام از زیباترین موارد تزئینی به کار رفته در معماری این عمارت باشکوه است. البته این شیوه معماری در سایر بناهای تاریخی شهر تبریز نیز مشهود است. از جمله سایر ویژگی‌های این بنا وجود یک ورودی تشریفاتی در قسمت مشرف به میدان و چندین ورودی متعارف در بخش محوطه است.
نمای زیبا و هماهنگی بسیار خوب برج ساعت در محور اصلی و مرکزی بنا با کل عمارت جز شاخصه‌‌های اصلی این مجموعه محسوب می‌شود. این زیبایی منحصربه‌فرد حتی از فاصله دور نیز نظر رهگذران را به خود جلب می‌کند.
پرسش‌های متداول
عمارت شهرداری تبریز کجاست؟
عمارت شهرداری تبریز در چه سالی ساخته شده است؟
در موزه شهرداری تبریز چه اشیایی به نمایش گذاشته شده‌اند؟
ساعات بازدید عمارت شهرداری تبریز کدامند؟
ارگ تبریز
ارگ تبریز که با نام ارگ علیشاه نیز شناخته می‌شود، قدمتی ۷۰۰ ساله دارد. این سازه تاریخی یکی از بلندترین و قدیمی‌ترین دیوارهای تاریخی کشور است و از مهمترین جاهای دیدنی تبریز به شمار می‌رود.
معرفی ارگ تبریز
بنا به نقل قول‌ها و یادداشت‌های جهانگردان تاریخی، ارگ علیشاه تنها بنای مرتفع شهر تبریز بوده که حتی از دوردست دیده می‌شده است. این مجموعه بی‌نظیر، ابتدا به‌صورت مسجدی عظیم بنا شده بود که در اثر گذر زمان، همچنین زمین‌لرزه‌های متعدد این شهر (در حدود ۴۰ زمین‌لرزه) و نیز جنگ‌ها تا حدود زیادی تخریب شده است. در حال حاضر، تنها بخش باقی‌مانده از این بنا دیوار مرتفعی است که به نام ارگ تبریز یا ارگ علیشاه خوانده می‌شود.
به عبارت دیگر، این دیوار تنها قسمت به‌جای‌مانده از دیوارهای عظیم و محراب بسیار بلند شبستان جنوبی این مسجد است و شاهدی بر شکوه و آبادانی این بنای بی‌نظیر به شمار می‌رود. البته پیش‌تر در محوطه این ارگ، آثار تاریخی ارزشمندی مانند «مدرسه نجات» که یکی از نخستین مدارس ایران بود و همچنین سالن تئاتر قرار داشت؛ اکنون از این بناهای تاریخی فقط چند تصویر به جای مانده است. این یادگار ارزشمند تاریخی در سال ۱۳۱۰ توسط وزرات فرهنگ و هنر با شماره ۱۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ارگ تبریز کجاست؟
ارگ تبریز از جاهای دیدنی استان آذربایجان شرقی است و در مرکز شهر تبریز، در ضلع جنوبی تقاطع خیابان امام خمینی و فردوسی و در نزدیکی محدوده میدان ساعت قرار دارد.
برای دسترسی به ارگ تبریز میتوانید از وسایل نقلیه عمومی یا خودروی شخصی استفاده کنید. ایستگاه میدان ساعت خط اتوبوس تندروی شریعتی-آبرسان در فاصله کمی از این مکان قرار دارد و با پیاده‌روی میتوانید خود را به مقصد برسانید. نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به ارگ تبریز نیز ایستگاه شهید محققی است. اگر قصد استفاده از خودروی شخصی را دارید، شلوغی مرکز شهر و کمبود فضای پارک را مدنظر داشته باشید. شاید بتوانید در کوچه‌های اطراف مکانی برای پارک خودرو پیدا کنید.
تاریخچه ارگ تبریز
کار احداث بنای اولیه ارگ باشکوه تبریز در فاصله سال‌های ۷۱۶ تا ۷۲۴ هجری قمری به همت تاج‌الدین علیشاه گیلانی – وزیر ایلخانان مغول- با هدف ساخت آرامگاه بزرگی در صحن مسجد آغاز شد. بنا به نوشته مورخان قسمت جنوبی این مسجد دارای طاق بزرگی بوده است و در تاریخ ذکر شده که علیشاه از معماران آن زمان اندازه طاق کسری را پرسیده و دستور داده که ۴ گز (هر گز معادل ۱۰۴ سانتی‌متر ) از آن بزرگ‌تر ساخته شود؛ البته پس از ساخت، به‌دلیل نشست شالوده و تعجیل در اتمام ساخت آن، طاق مذكور شكسته و فروریخته است. از طرفی، فوت علیشاه نیز از دیگر عوامل توقف ادامه ساخت بنا در آن زمان ذکر شده است.
با نگاهی گذرا بر سرگذشت این بنای ۷۰۰ ساله می‌توان دریافت که ارگ تبریز یادگاری ارزشمند از آسیب‌های طبیعی و حوادث تاریخی دوران گذشته است و با وجود این آسیب‌ها همواره سنگری مستحكم و مسلط بر شهر تبریز بوده است. همچنین، این مجموعه به اقتضای ویژگی‌های هر دوره، کاربری‌های متفاوتی نیز داشته است. برای مثال، در دوران سلطنت قاجاریه، این مسجد و محوطه آن به انبار غلات و انبار مهمات نظامی تبدیل شده و ازاین‌رو، حصاری دور آن کشیده شد؛ و به همین دلیل نام آن به ارگ تغییر یافت.
در واقع، با آغاز جنگ‌های ایران و روسیه در سال‌های ۱۸۰۴-۱۸۲۴ و جنگ ایران و انگلیس در ۱۸۵۷، مجموعه ارگ علیشاه به ارگی نظامی تبدیل شد و به فرمان عباس میرزا، ولیعهد قاجار، دو نهاد نظامی مهم از جمله سربازخانه «ستاد فرماندهی جنگ ارتش ایران» و کارخانه ریخته‌گری و توپ‌ریزی در محوطه ارگ تبریز ساخته شد. به‌علاوه، در دوره قاجار عمارت کلاه فرنگی نیز در همین محوطه احداث شد.
در زمان مشروطیت و قیام مردم تبریز، این بنای تاریخی باز هم‌سنگری برای مبارزان مشروطه‌خواه بود و باعث تقویت موضع نیروهای ستارخان و باقرخان در برابر شلیک توپخانه محمدعلی شاه قاجار شد. جای گلوله‌های توپ که یادگار مبارزه آزادی‌خواهان با استبداد است، هنوز روی دیوارهای ارگ قابل‌مشاهده است. در دوران پس از مشروطه نیز مردم تبریز به مقابله با تهاجم ارتش روس برخاستند و مانند گذشته ارگ تبریز پایگاهی مستحکم برای مدافعان بود. آن‌ها توپی را در بالای ارگ برای دفاع از مواضع خود قرار داده بودند.
در سال ۱۲۹۰ هجری شمسی با سقوط تبریز و اشغال آن، نیروهای روس دیوار ارگ را به توپ بستند. البته در دوره مشروطه و پس از آن در محوطه ارگ، بناهای دیگری مانند مدرسه‌ی نجات – یکی از نخستین مدارس مدرن ایرانی- و سالن تئاتر ساخته شد که نمونه آن فقط در سن‌پترزبورگ وجود داشت.
در سال‌های قبل از انقلاب نیز محوطه ارگ تبریز به باغ ملی یا گردشگاه عمومی تبدیل شده بود و هم‌اکنون از محوطه این اثر باستانی بهعنوان مصلی استفاده می‌شود.
معماری ارگ تبریز
بنای ارگ تبریز یکی از شاهکارهای هنر معماری ایران به شمار می‌رود که عظمت آن در هنر معماری ایران و بهعنوان نمونهای از بنای اسلامی، کم‌نظیر است. ساخت این بنا در سال ۷۱۶ هجری قمری به دستور تاج‌الدین علیشاه گیلانی آغاز و در سال ۷۲۴ به اتمام رسید. سبک معماری این بنا با توجه به نظرات استاد پیرنیا (به شیوه آذری بوده) و معمار آن استاد فلکی تبریزی یاد شده است. شیوه آذری، سبکی در معماری ایرانی پس از اسلام است که به آذربایجان منسوب است.
این شیوه، سبک مغول یا ایرانی – مغول نیز نامیده می‌شود که در دوره‌ی حکومت ایلخانان بر ایران (۶۵۴-۷۳۶ق /۱۲۵۶ -۱۳۳۶م) رواج یافت. در ساخت این بنا، ساروج و مصالح ساختمانی بادوام استفاده شده است. این بنا نیز مانند سایر آثار تاریخی از زلزله ویرانگر قرن دهم شهر تبریز در امان نمانده و بخش اعظم مجموعه ارگ در این پدیده طبیعی فروریخته است. با این حال بخشی از دیوارهای بلند این مجموعه بر جای ماند تا یادگار پایداری در برابر این پدیده طبیعی مهیب باشد، گرچه شکستگی بزرگی در بدنه ارگ از این زلزله پدیدار شد.
بقایای موجود بنا به‌صورت سه دیوار بلند است که به شكل ایوان دیده می‌شود. قسمت مسقف مسجد بوده و در حقیقت تشکیل‌دهنده‌ی ایوان طاق‌پوش و طاق استوانه‌ای عظیمی است. این بخش، شبستان و عنصر اصلی مسجد علیشاه به‌شمار می‌رفته است. عرض این بنای به جا مانده ۳۰ متر و ارتفاع آن ۲۶ متر است.
به‌دلیل تخریب‌ها و آسیب‌های متعدد، تصویر مشخصی در مورد شکل اولیه و کامل مجموعه وجود ندارد؛ ولی این بنای عظیم در بیشتر سفرنامه‌ها و نیز توسط مورخان معتبری مانند ابن‌بطوطه، بدرالدین محمودالعینی، مرتضی میزرا پسر عم نادر میرزا مولف تاریخ و جغرافیای دارالسطنه تبریز، حمد الله مستوفی و …. توصیف شده است. از اطلاعات و توصیف‌های ذکر شده در این کتاب‌ها و اسناد می‌توان دریافت که این بنا در زمان تاج‌الدین علیشاه، مسجد جامع شهر محسوب می‌شده و مزین به كاشی و ازاره سنگی و ستون‌های مرمری و كتیبه‌ها و گچبری‌های زیبایی بوده که بعدها رو به ویرانی نهاده و متروک شده است. ارگ تبریز و محوطه باستانی آن در ۱۵ دی ۱۳۱۰ خورشیدی به شماره ۱۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و نقشه‌ی حریم استحفاظی قانونی و ضوابط حفاظتی آن، در نشست ۲۹ خرداد ۱۳۵۷ شورای حفاظت آثار تاریخی اداره کل حفاظت آثار تاریخی مشخص و مورد تایید اعضا قرار گرفته است.
پرسش‌های متداول
ارگ تبریز کجاست؟
قدمت ارگ تبریز به چه زمانی بازمی‌گردد؟
نام دیگر ارگ تبریز چیست؟
بازدید از ارگ تبریز چگونه است؟
مسجد کبود
مسجد کبود تبریز از برجسته‌ترین نمونه‌های معماری اسلامی در استان آذربایجان شرقی است. این بنای تاریخی در تبریز، مورد توجه بسیاری از علاقه‌مندان هنر معماری در جهان قرار دارد. گرچه متاسفانه در طول سالیان اخیر بخش‌هایی زیادی از این مسجد از بین رفته است، هنوز به‌خوبی می‌توان هنر دست معماران ایرانی را در این مسجد مشاهده کرد.
از برجسته‌ترین جاهای دیدنی تبریز، مسجد کبود در این شهر است. مسجد کبود تبریز با معماری بسیار زیبا و منحصربه‌فردش، متعلق به قرن نهم هجری قمری و باقی مانده از دوران پادشاهی قراقویونلوها است و در یکی از کهن‌ترین و تاریخی‌ترین محله‌های شهر تبریز قرار دارد.
گرچه تبریز پایتخت فرمانروایی قراقویونلوها بوده است، مسجد کبود تنها اثر تاریخی باقی مانده از این دوره تاریخی در تبریز به شمار می‌رود. این بنا را به دستور سلطان جهانشاه، فرمانروای مقتدر قراقویونلوها ساخته‌اند. با دقت در جزئیات بنا و نگاره‌های داخل مسجد کبود، می‌توان بخشی از هویت، تاریخ و تمدن اسلام در تبریز کهن را دید. مسجد کبود یکی از چهار مسجد تزئین شده با کاشی‌کاری‌های آبی در جهان به شمار می‌رود. نام مسجد کبود نیز بر اساس رنگ نمای این بنا انتخاب شده است.
معماری زیبای مسجد کبود را می‌توان نمونهای قابل‌توجه از معماری اسلامی ایران دانست. کاشی‌های معرق فیروزه‌ای و لاجوردی، نقش و نگارهای اسلیمی و طراحی نوین هندسی، از خصوصیات برجسته در معماری مسجد کبود هستند. این بنا در گذشته کاربری گسترده‌تری داشته و با وجود آسیب‌های فراوان در طول سالیان دراز، همچنان شکوه و زیبایی خود را حفظ کرده است. علاقه‌مندان به بناهای تاریخی اسلامی، از مسجد کبود با عنوان «نگین فیروزه بناهای اسلامی» یاد می‌کنند.
در گذشته مسجد کبود را با نام‌های دیگری مانند «گوی مسجد»، «مسجد شاه جهان» و «عمارت مظفریه» می‌شناختند. عنوان عمارت مظفریه از این‌رو است که در گذشته مسجد کبود بخشی از مجموعه‌ای بزرگ با کاربری‌های متفاوت بوده است. آرامگاه سلطان جهانشاه و نزدیکانش نیز در انتهای شبستان و در سرداب مسجد، این مطلب را تایید می‌کند؛ گرچه امروزه این قبرها خالی هستند. به همین دلیل این مسجد را با نام مسجد جهانشاه نیز می‌شناختند. نام مسجد کبود تبریز در سال ۱۳۱۰ هجری شمسی، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
تاریخچه مسجد کبود تبریز
مسجد کبود تبریز قدمتی ۶۰۰ ساله دارد. این مسجد که در اصل بخشی از عمارت وسیع مظفریه بوده است، در زمان حکومت سلطان ابوالمظفر جهانشاه، قدرتمندترین پادشاه دوره قراقویونلوها در سال ۸۷۰ هجری قمری و ۸۴۵ هجری شمسی در تبریز و به دستور او ساخته شد. بنا بر روایت‌های تاریخی موجود، همسر جهانشاه، «جان بی گم خاتون» یا «صالحه» دختر او، نقش موثری در ساخت مسجد کبود داشته‌اند. سال ساخت مسجد کبود بر کتیبه‌ای در سردر ورودی مسجد به چشم می‌خورد؛ اما بنا بر شواهد موجود، مورخان این تاریخ را متعلق به زمان پایان ساخت کاشی کاری‌های مسجد می‌دانند و به این ترتیب می‌توان زمان ساخت مسجد کبود را کمی قبل از این تاریخ دانست. برخی از مورخان مدت زمان ساخت این مسجد را نزدیک به ۳۰ سال تخمین می‌زنند.
مسجد کبود تبریز در قرن نهم هجری قمری به دستور سلطان جهانشاه، حاکم مقتدر قراقویونلوها، ساخته شده است
ظرافت معماری و تزیینات منحصربه‌فرد مسجد کبود، این بنای تاریخی را به یکی از زیباترین مساجد تاریخی در جهان تبدیل کرده است. هماهنگی رنگ‌ها در نمای بیرونی و تزیینات داخل مسجد نیز از خصوصیات برجسته مسجد کبود به شمار می‌روند.
مسجد کبود در زمان ساخت، بخشی از مجموعه‌ای با کاربری گسترده بوده است. در قسمت انتهایی شبستان و در سرداب مسجد، مقبره‌هایی برای سلطان جهانشاه و خانواده‌اش ساخته بودند؛ گرچه امروزه این مقبره‌ها خالی هستند. از بخش‌های دیگر مسجد کبود در گذشته می‌توان به صحن، خانقاه و کتابخانه اشاره کرد. متاسفانه امروزه این بخش‌ها از میان رفته‌اند.
در زلزله سال ۱۱۹۳ هجری قمری، یعنی در حدود ۳۰۰ سال پیش، بخش‌های زیادی از مسجد کبود آسیب دید. پس از زلزله، گنبدهای مسجد نیز ریختند و جز سردر ورودی و پایه‌های مسجد، بخش دیگری باقی نماند. از سال ۱۳۱۸ هجری شمسی کار ترمیم گنبدها و بخش‌های دیگر مسجد کبود آغاز شد. بازسازی بنا تا سال ۱۳۵۵ ادامه داشت و نوسازی تزیینات داخلی و کاشی‌کاری‌های خارجی همچنان ادامه دارد. معمار برجسته ایرانی، رضا معماران، مرمت مسجد کبود را انجام داده است.
مسجد کبود کجاست؟
مسجد کبود از جاهای دیدنی استان آذربایجان شرقی است و در شهر تبریز قرار دارد. این مسجد در خیابان امام خمینی تبریز در جوار بناهای تاریخی متعددی قرار گرفته است. برای دسترسی به مسجد کبود، ابتدا باید به تبریز بروید. خیابان امام خمینی در مرکز شهر تبریز قرار دارد و برای رسیدن به مسجد کبود، کافی است خود را به میدان ساعت یا میدان شهید بهشتی برسانید. مسجد کبود در حدفاصل بین میدان شهید بهشتی تا میدان ساعت در سمت راست خیابان و جنب پارک خاقانی قرار دارد.
آدرس مسجد کبود تبریز: تبریز، خیابان امام خمینی، نرسیده به میدان ساعت، جنب پارک خاقانی
ساعت بازدید مسجد کبود تبریز: همه روزه از ساعت ۸ صبح تا ۱۷:۳۰ (در زمان شیوع ویروس کرونا در بازه‌های زمانی مختلف مسجد کبود تعطیل بوده است.)
معماری مسجد کبود تبریز
مسجد کبود تبریز یکی از شاهکارهای معماری ایرانیان در قرن نهم هجری به شمار می‌رود. همان طور که پیش‌تر نیز گفتیم، بنای مسجد کبود در گذشته بخشی از مجموعه‌ای گسترده بوده است که در بعضی منابع تاریخی از آن با عنوان «عمارت مظفریه» یاد کردهاند. در عمارت مظفریه سبک معماری، معماری آذری بود و مسجد، خانقاه، صحن، کتابخانه و مقبره‌هایی ساخته بودند.
به‌لحاظ معماری بنا و تزیینات، می‌توان مسجد کبود را با مسجد گوهرشاد در مشهد قیاس کرد؛ زیرا هر دو این بناها به یک دوره تاریخی تعلق دارند. در ساخت بنای مسجد کبود به‌شکل آب و هوایی منطقه توجه کردهاند و به همین دلیل بنای مسجد کبود تطابق کامل با اقلیم تبریز دارد و در تمام فصل‌های سال، صحن و شبستان مسجد قابل استفاده هستند.
مسجد کبود در گذشته بخشی از مجموعه‌ای عظیم به نام «عمارت مظفریه» بوده است
بیشتر قسمت‌های بنای مسجد کبود با آجر ساخته شده و در قسمت‌هایی نیز از سنگ مرمر استفاده شده است. آجرهای بنا با گچ بندکشی شده‌اند و بنای اصلی چهارگوش و مربعی شکل است. وسط صحن مربع شکل مسجد نیز یک حوض وجود دارد و دو طرف صحن، شبستان‌ها قرار گرفته‌اند. در کل بنا، تلفیقی از آجر و کاشی کاری معرق به چشم می‌خورد و در سطوح خارجی طراحی‌های پر نقش و نگار دیده می‌شود.
بنای اصلی مسجد درست مقابل صحن و رو به قبله قرار گرفته است. ستون‌های مسجد با یکدیگر فاصله‌هایی ۱۲ متری دارند و این پایه‌ها در چهار سوی سقف دیده می‌شوند. گنبد آجری بالای سقف مسجد بعد از زلزله تخریب شد و اثری از گنبد قدیمی وجود ندارد. در صحن اصلی راه پله‌هایی دیده می‌شوند که به ایوان‌های مشرف بر صحن می‌رسند. تحمل وزن گنبد عظیم مسجد به‌وسیله پایه‌های چهار طرف صحن، از برجسته‌ترین نکات معماری مسجد کبود در زمان ساخت آن در قرن نهم بوده است. در سفرنامه‌های قدیمی، از گنبد کوچک‌تری داخل بنای مسجد و بین گنبد اصلی تا مقبره‌ها یاد شده، که بسیار از گنبد اصلی زیباتر بوده و روی صحن کوچکی قرار داشته است.
در گنبد کوچک‌تر مسجد کبود، از داخل دری مرمرین تعبیه کرده بودند که بعدها مفقود شده است. این گنبد کوچک را برای بخش مقبره‌ها در انتهای مسجد ساخته بودند. تمام جزئیات بنا در قسمت‌های از بین رفته مسجد کبود، از روی اسناد به جا مانده از طراحی این بنا به دست آمده‌اند. تصاویر به دست آمده از نقاشی مطراقچی از حدود سال‌های ۹۴۰ تا ۹۴۲ هجری قمری و حدود سال‌های ۱۵۳۳ تا ۱۵۳۶ میلادی و طراحی شاردن فرانسوی در حدود سال‌های ۱۰۸۴ هجری قمری و ۱۶۷۳ میلادی، اطلاعات مفیدی از معماری و موقعیت ساخت این بنا ارائه کردهاند.
امروزه بخش‌های اصلی بنای مسجد مرمت شده‌اند و می‌توان شکوه و عظمت مسجد کبود را همچنان با قدم گذاشتن به داخل آن احساس کرد. سردر ورودی مسجد کبود نیز بسیار زیبا طراحی شده و تحسین معماران جهانی را برانگیخته است. کاشی‌های لاجوردی در قسمت‌های مختلف مسجد دیده می‌شوند و شکل بیشتر آن‌ها ۶ ضلعی است. عظمت معماری مسجد کبود توجه گردشگران و معماران داخلی و خارجی را جلب می‌کند.
پرسش‌های متداول
مسجد کبود کجاست؟
دلیل نام‌گذاری مسجد کبود چیست؟
مسجد کبود به کدام دوره تاریخی تعلق دارد؟
ویژگی برجسته مسجد کبود چیست؟
بازار تبریز
بازار تبریز یکی از بزرگ‌ترین بازارهای سرپوشیده جهان و جزو زنده‌ترین بازارهای تاریخی ایران به شمار می‌رود که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. این بازار که شامل مجموعه‌ای از ساختارهای مختلف اجتماعی است، در میان بازارهای ایران منحصربه‌فرد است.
سازه‌‌های آجری پیوسته، طاق‌‌ها و گنبدهای بلند بازار، کثرت تیمچهها، استقرار تعدادی مدرسه و مسجد و سبک طراحی حجره‌ها، همگی از وجود نمونهای عالی از محیطی تجاری در کنار زندگی اسلامی حکایت دارند. بازار تبریز با بيش از پنج هزار مغازه، دارای تعداد زیادی مسجد و مدرسه و سرا است كه از آن جمله می‌توان به بازار امیر، بازار حلاجان، راسته کهنه، بازار حاج محمد حسین، صفی، بازار امیر ابوالحسن، سرای حاج میرزا علی نقی، تیمچه حاج صفرعلی، تیمچه و دالان میرزا شفیع اشاره کرد که در این میان تیمچه مظفریه و راسته قیصریه از زیباترین بخش‌های بازار هستند.
بازار تبریز با کوچه‌پس‌کوچه‌های متعدد و پیچ‌درپیچ که سال‌ها تاریخ و خاطره را با خود یدک می‌کشد، با دیوارهای آجری قدیمی، درهای چوبی قهوه‌ای، مردمان مهربان، بافت سنتی و قدمت طولانی، گردشگران زیادی را در طول سال به شهر تبریز می‌کشاند. پس اگر گذرتان به این بازار افتاد، ضمن قدم‌زدن و لذت‌بردن از معماری جذاب آن میتوانید کالاهای درجه یک و عالی مانند محصولات چرمی، پارچه، فرش دستباف، آجیل، صنایع دستی و… را با قیمت‌های خوب و مناسب تهیه کنید. برای اینکه با بزرگ‌ترین اثر ثبت جهانی ایران آشنا شوید، این مقاله را از دست ندهید.
معرفی بازار تبریز
بازار سرپوشیده تبریز با مساحتی بالغ بر یک کیلومتر مربع، وسیع‌ترین مجموعه به‌هم‌پیوسته آجری در دنیا است که از ۵,۵۰۰ حجره، ۲۰ راسته، ۲۵ تیمچه و ۳۵ سرا، مدرسه، حمام، مسجد و کاروان‌سرا تشکیل شده است و از نظر قرارگیری تمام این بخش‌ها در کنار هم، در میان بازارهای ایران همچون نگینی می‌درخشد. این بازار که از جاهای دیدنی تبریز محسوب می‌شود، در سال ۱۳۵۴ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت و در سال ۱۳۸۹ بهعنوان بخشی از شاه‌راه ابریشم و بزرگ‌ترین سازه مسقف جهان در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
به‌طور کلی، ﻛﺎرﻛﺮدﻫﺎی ﺑﺎزار تبریز شامل ﺟﻤﻊآوری، ﺗﻮزﻳﻊ و ﺧﺮدهﻓﺮوشی می‌شود. اجناس مختلفی در این بازار به فروش می‌رسد که مهمترین آن‌ها فرش دستباف، کیف و کفش چرم، محصولات گیاهی و دارویی، ادویه، پارچه و… است که بیشتر حال‌وهوای بازارهای سنتی را دارد و در آن از وسایل پیشرفته امروزی مثل موبایل و کامپیوتر خبری نیست.
با توجه به اینکه مسجد جامع و مدارسی نظیر مدرسه صادقیه در این بازار وجود دارند، در مناسبت‌هایی همچون ایام نوروز یا عزاداری رمضان و محرم، کارکردهای اقتصادی بازار به حاشیه می‌روند. بازار تبریز با فرارسیدن ماه محرم سیاه‌پوش می‌شود و اغلب بازاری‌ها از هشتم تا دوازدهم محرم مغازه‌های خود را می‌بندند. تیمچه مظفریه بهعنوان مرکز اصلی عزاداری‌ها، پذیرای بیشترین تعداد دسته‌های عزاداری است. در کنار عزاداری، اهالی بازار به پخش نذری‌‌هایی مثل چای، خرما، کلوچه و… بین عزاداران حسینی می‌پردازند. آیین عزاداری در بازار تبریز در فهرست آیین‌های ملی ثبت شده است.
بازار تبریز نه‌تنها یکی از جاذبه های گردشگری استان آذربایجان شرقی به شمار می‌آید، بلکه نمونهای کم‌نظیر از بازارهای مناطق سردسیری در ایران محسوب می‌شود که در سال‌های اخیر مورد بی‌توجهی قرار گرفته و علاوه بر فرسودگی تاسیسات شهری، تجهیزات باکیفیت نیز در آن تعبیه نشده است. این فرسایش تدریجی، کاهش کارکرد اجتماعی و اقتصادی بازار را در پی دارد که در صورت تداوم بی‌توجهی مسئولان، ادامه خواهد داشت.
بازار تبریز کجاست؟
بازار تبریز از غرب به مسجد جامع مشرف است و از شرق به عالی قاپو و از شمال به بخش‌هایی از رودخانه میدان چایی منتهی می‌شود. بخش زیادی از مساحت بازار در جنوب میدان چایی و در فاصله بین خیابان‌های شهدا، دارایی، چای‌کنار، فردوسی، شهید مطهری و جمهوری اسلامی قرار دارد.
- آدرس بازار تبریز: استان آذربایجان شرقی، تبریز، بازار بزرگ تبریز
تاریخ ساخت بازار تبریز
قدمت بازار تبریز دقیقا مشخص نیست؛ با این حال، جهانگردان زیادی از ابن بطوطه و مارکوپولو گرفته تا یاقوت حموی، گاسپار دروویل، ژان شاردن، جملی کاردی، حمدالله مستوفی و غیره که از سده چهارم هجری قمری تا عصر قاجار از آن دیدن کردهاند، علاوه بر تمجید بازار تبریز، اطلاعاتی درباره آن ارائه داده‌اند. از آنجا که شهر تبریز در مسیر جاده ابریشم قرار داشت و به‌تبع آن کاروان‌های زیادی از نقاط مختلف دنیا از آن عبور می‌کردند، بازار تبریز از رونق بسیار خوبی برخوردار بود و یکی از مهمترین مراکز دادوستد آن روزگار به حساب می‌آمد و چنان اهمیتی داشت که دروازه‌های این بازار بهعنوان دروازه‌های اصلی شهر محسوب می‌شدند.
قدمت بازار کنونی تبریز به اواخر زندیه و عصر قاجار برمی‌گردد
نقاشی‌هایی از دوران سلجوقی وجود دارد که طبق آن‌ها، بازاری در محل کنونی بازار تبریز قرار داشت که در عصر ایلخانی و با انتخاب تبریز بهعنوان پایتخت، این بازار شهرت زیادی پیدا کرد و این رونق تا دوره صفویه تداوم یافت؛ به‌طوری که از شهرهای مختلف برای دادوستد به این بازار می‌آمدند. همان طور که گفتیم، بازار تبریز در طول تاریخ طولانی خود دستخوش حوادث مختلفی نظیر زلزله‌های تخریب‌کننده (زلزله سال۱۱۹۳ هجری قمری) قرار گرفته و هر بار نوسازی و مرمت شده است. در واقع قدمت بازار کنونی تبریز به اواخر زندیه و عصر قاجار برمی‌گردد.
در زمان قاجار که تبریز در نزدیکی بازارهای اروپایی قرار داشت و بهعنوان شهر ولیعهدنشین محسوب می‌شد، رونق و اهمیت بازار حفظ شد و همچنان نقش شاه‌راه اصلی صادرات ایران به اروپا را ایفا می‌کرد؛ به‌طوری که در قرن سیزدهم و مصادف با دوره عباس میرزا، ولیعهد قاجار، به مرکز تجاری معروفی تبدیل شد که تاجران انگلیسی از طریق جاده ابریشم خود را به بازار تبریز می‌رساندند. حجم مبادله‌ها در این دوره به‌اندازه‌ای رسید که حدود ۳۰ درصد مراودات تجاری ایران در بازار تبریز انجام می‌شد. در دوران ولیعهدی عباس میرزا در کنار ساخت مجموعه کاخ‌هایش موسوم به عالی قاپو در شرق بازار، سراها و تیمچه‌های زیادی احداث شد.
علاوه بر این، وجود مساجد و مدارس تاریخی چون مسجد جامع، مدرسه صادقیه و مدرسه حاج صفرعلی، بر پیشینه تاریخی این مجموعه صحه می‌گذارند.
از آینه و انواع پارچه گرفته تا شیشه، شکر، فلز، قند و… اکثر کالاهای اروپایی‌ها واردشده به ایران را تشکیل می‌دادند. اجناسی همچون ابریشم، تنباکو، خشکبار، شال، مازو و موم نیز در این بازار به اروپایی‌ها فروخته می‌شد.
بازار تبریز به‌گونه‌ای ساخته شده که بخش بیرونی آن در هماهنگی با بافت شهری است و به بناهای معمولی شباهت دارد. علاوه بر این، اهمیت بازار تبریز فقط به وسعت آن مربوط نمی‌شود و از نظر تسلط معماران در استفاده از آجر و سفال‌های آجری اهمیت دارد که باعث ایجاد فضاهای متنوعی شده است. یکی از ویژگی‌های جالب این بازار، دریچه‌های موجود در مرکز طاق‌های آن است که امکان خروج هوای گرم را میسر می‌کنند؛ ضمن اینکه در بخش‌هایی از بازار هیچ دریچه‌ای تعبیه نشده است تا باعث وقوع کوران نشود. دیوارهای ضخیم این سازه نیز موجب حفظ حرارت در زمستان می‌شوند.
تیمچهها: تیمچه‌های بازار به فروش یک کالای خاص اختصاص دارند و قیمت کالاهای آن گران‌تر است. بهعنوان مثال برای کفاشان، پارچه فروشان، چینی فروشان، میوه فروشان، کلاهدوزان، مسگران، حلاجان و غیره فضایی جداگانه در نظر گرفته شده است. تیمچه مظفریه به عرضه فرش‌های نفیس، تیمچه امیر به فروش طلا و جواهرات و تیمچه کلاهدوزان به ارائه کلاه‌های پشمی آذری اختصاص دارد. این تیمچهها با وجود شباهت‌هایی که از لحاظ تعداد اضلاع و کادربندی دارند، الگوی ساخت‌شان متفاوت است و مثلا تیمچه‌هایی که فرم طولی دارند، پراکندگی نورگیرها در آن‌ها باعث شکل‌گیری ریتمی از نور و تاریکی می‌شود. تیمچهها سقفی گنبدی و آجرکاری‌شده دارند و درهای ورودی آن‌ها روزها باز و با فرارسیدن شب و همین طور ایام تعطیل، بسته می‌شوند.
اغلب سراها و تیمچهها در سه طبقه ساخته شده‌اند که طبقه پایینی برای نگهداری کالا یا انبار است، طبقه دوم بهعنوان محل کار و تجارت‌خانه کاربرد دارد و طبقه سوم برای استراحت استفاده می‌شود.
جاهای دیدنی اطراف بازار تبریز
مقبره الشعرا: این نماد فرهنگی شهر تبریز، مقبره بیش از ۴۰۰ شاعر معروف همچون استاد شهریار، خاقانی، اسدی طوسی، لسانی شیرازی و… به شمار می‌رود. این جاذبه با معماری و فضاسازی زیبایش در محله‌ای تاریخی قرار گرفته است و حدودا سه کیلومتر با بازار تبریز فاصله دارد.
مسجد کبود: این مسجد به‌لطف کاشی‌کاری‌های لاجوردی منحصربه‌فردش، بهعنوان فیروزه جهان اسلام شناخته می‌شود. مسجد تاریخی کبود، از معروف‌ترین جاهای دیدنی تبریز است که تنها بنای به‌جامانده از دوره قراقویونلو در تبریز به حساب می‌آید. این مسجد به‌صورت کاملا مسقف ساخته شده است و از همین رو کلیه فضاهای آن در تمام فصول سال قابل استفاده هستند.
موزه آذربایجان: پس از بازدید از بازار تبریز میتوانید به موزه آذربایجان نیز سر بزنید که بهعنوان دومین موزه برتر باستان‌شناسی ایران، مجموعه‌ای فوق‌العاده از سکه‌های تاریخی را در خود جای داده است. کتابخانه‌ای با سه هزار جلد کتاب و مجسمه‌های مفهومی و هنری نیز بخشی از این موزه را تشکیل می‌دهد.
اگر شما نیز جزو آن دسته از گردشگرانی هستید که از بازار تبریز دیدن کرده‌اید، میتوانید در پایین این مقاله از کجارو از تجربه‌ها و خاطره‌های خود برای مخاطبان ما بگویید.
پارک ائل گلی
ائل گلی یا شاه گلی نام باغی در شهر تبریز است که به‌دلیل قدمت و زیبایی‌اش یکی از نماد‌های اصلی این شهر نیز به حساب می‌آید و در کنار نماد‌هایی نظیر مقبره‌الشعرا و میدان ساعت، جلوه نمایی می‌کند.
معرفی ائل گلی
ائل گلی در شهر تبریز واقع شده است و این شهر نیز به‌دلیل کوهستانی بودن در اغلب روزهای سال آب و هوای نسبتا سردی دارد. البته زمستان‌های سرد این شهر نیز شهرت زیادی دارد؛ اما در تابستان و اغلب روزهای بهار، هوای این منطقه متعادل است و گردشگران می‌توانند ساعات خوبی را در آن سپری کنند. میانگین بارش سالانه نیز در این شهر ۳۱۰ میلی‌متر بوده و ۱۰۴ روز از سال نیز هوای این شهر یخبندان است.
باغ ائل گلی در بخش اصلی شهر تبریز و در هفت کیلومتری مرکز شهر واقع شده است و در حال حاضر مکانی عالی برای استراحت و تفریح به حساب می‌آید. در زبان ترکی گُل (گوُل) به‌معنای استخر است و شاه گلی یا ائل گلی معنای استخر شاه یا مردم نامیده می‌شود. البته این مکان در ابتدا شاه گلی نام داشت و بعد از انقلاب به ائل گلی تغییر نام یافت. آقای بهروز خاماچی بر این باور است که کلمه شاه در این مکان به‌معنای خود شاه نبوده و به معنی بزرگ و باعظمت به کار برده شده است.
ائل گلی کجاست؟
ائل گلی تقریبا در بخش اصلی شهر واقع شده است و به همین دلیل در نزدیکی اصلی‌ترین جاهای دیدنی تبریز قرار دارد. اگر گردشگر هستید، میتوانید بعد از بازدید از این مکان به سراغ مقبره‌الشعرا بروید و سپس بازار قدیمی شهر را برای بازدید انتخاب کنید.
دسترسی به ائل گلی با استفاده از وسایل نقلیه عمومی یا خودروی شخصی امکان‌پذیر است. ایستگاه متروی ائل گلی در فاصله کمی از قسمت‌های جنوبی پارک قرار دارد. همچنین اگر قصد استفاده از اتوبوس را دارید، سوار اتوبوس خط ۱۰۱ شوید. ایستگاهی در نزدیکی ائل گلی واقع شده است که با کمی پیاده‌روی میتوانید از آن به مقصد مورد نظر برسید. برای دسترسی با خودروی شخصی، با توجه به مبدا خود، میتوانید یکی از این مسیرها را استفاده کنید: اتوبان باکری، خیابان گلستان و میدان فردوسی.
تاریخچه ائل گلی
شاه گلی به‌معنای استخر شاه است و این مکان در ابتدا استخری بوده است که در زمان آق قویونلوها ایجاد شده بود و در دوران صفویه نیز گسترش یافت. پیش از روی کار آمدن صفویان، این استخر بزرگ‌ترین منبع ذخیره آب جهت آبیاری باغ‌های شرق تبریز بود. صفویان نخاله، شن و ماسه‌های این استخر را خالی کردند و دور آن دیوار کشیدند. استخر مذکور در آن زمان ۱۲ متر عمق داشت. در دوران قاجار نیز مسیر‌هایی در اطراف این استخر ایجاد شد و درختان تبریزی و بید مجنون در اطراف این مکان برای تزئین و تبدیل آن به گردشگاه کاشتند.
در دوران پهلوی این مکان به شهرداری واگذار شد تا آن را تبدیل به گردشگاهی عمومی کند و در این زمان بود که اولین تعمیرات اساسی در محل مذکور انجام شد. در حال حاضر این استخر ابعادی در حدود ۲۰۰ در ۲۰۰ متر دارد که عمق آن در گوشه شرقی از ۳ متر تا ۹ متر در کناره دهانه متفاوت است. البته در گذشته ابعاد استخر بزرگ‌تر بود و کف آن نیز طبیعی بود؛ اما در حال حاضر به‌دلیل ایجاد باغچه در اطراف آن، ابعادش تا حدودی کاهش یافته است.
دریاچه ائل گلی
دریاچه ائل گلی از مهمترین المان‌هایی است که این مجموعه را به یکی از مشهورترین جاهای دیدنی استان آذربایجان شرقی تبدیل کرده است. آب دریاچه ائل گلی توسط یکی از رودخانه‌های لیقوان که از نزدیکی روستای چاوان می‌گذرد، تأمین و به‌شکل جویباری از سمت جنوب شرقی دریاچه وارد آن می‌شود. در فصل زمستان آب دریاچه یخ می‌زند و نمای متفاوتی به محیط اطرافش می‌بخشد. در این مدت ماهی‌هایی که در آب آن زندگی می‌کنند، نمی‌توانند به بخش بالایی آب برسند و در نتیجه روند رشدشان آرام‌تر می‌شود.
عمارت ائل گلی
در وسط استخر ائل گلی بنایی به‌شکل هشت ضلعی و دو طبقه وجود دارد که با نام عمارت یا کاخ ائل گلی شناخته می‌شود. این بنا در حال حاضر بهعنوان رستوران مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته ساختار فعلی این بنا همان ساختار اولیه‌اش نیست. کاخ ائل گلی در ابتدا خشتی بود و سپس در سال ۱۳۴۶ تخریب و ساختمان جدید جایگزین آن شد. هشتمین پسر عباس میرزا، با نام قهرمان میرزا، این بنا را گسترش داد و تبدیل به گردشگاه سلطنتی برای درباریان قاجار کرد.
کاخ چهلستون اصفهان
اصفهان با تعداد زیادی از بناهای تاریخی، دل هر گردشگری را می‌برد. در میان مشهورترین آثار تاریخی می‌توان به کاخ چهلستون اشاره کرد؛ باغی سلطنتی که همچنان باشکوه برجای مانده است.
معرفی کاخ چهلستون
کاخ چهلستون یکی از نمونه باغ‌های سلطنتی به جامانده از دوره صفوی در شهر اصفهان است که با نام باغ موزه چهلستون نیز شناخته می‌شود. در واقع، این باغ بخش کوچکی از باغ وسیع جهان‌نما است که شاه عباس اول با احداث کوشکی در میان آن هسته نخستین کاخ چهلستون را ایجاد کرد. این میراث تاریخی از جمله مشهورترین و محبوب‌ترین جاهای دیدنی اصفهان محسوب می‌شود که با وجود آسیب‌های وارد شده، هنوز هم زیبایی‌های خیره‌کننده‌ای برای عرضه به دیدگان گردشگران و بازدیدکنندگان دارد.
باغ چهلستون در بستر شهر و در میان سایر باغ‌ها شکل گرفته و امكان دسترسی به آن از سایر باغ‌ها میسر بود. مجموعه‌ای از این باغ‌ها كه در امتداد چهارباغ شکل گرفته بودند، یكی از شالوده‌های اصفهان عصر صفوی را شكل می‌دادند و نقش باغ چهلستون از این جنبه ممتاز است؛ زیرا حلقه وصل این شالوده و شالوده دیگر شهری، یعنی مجموعه نقش‌جهان بوده است.
باغ چهلستون سه در ورودی داشته است که در قدیمی آن، رو به شرق قرار دارد. هنگام ورود به باغ از سردر اصلی آن، پس از طی مسافتی نه چندان زیاد، به استخر بزرگ جلوی عمارت و سپس به خود بنا خواهیم رسید. محور اصلی باغ، جهت حرکت را به کمک درختانی در دو سو به‌سمت کاخ اصلی نشان می‌دهد. باغ چهلستون دارای شیب بسیار كمی است كه به جاری شدن آب در جوی‌ها كمک می‌کند.
آب باغ در گذشته از شاخه‌ای از مادی «فدن» تامین و پس از طی مسافتی از انتهای باغ وارد میدان نقش جهان می‌شد. در حال حاضر، آب باغ از چاهی عمیق تامین می‌شود. پوشش گیاهی باغ چهلستون در حال حاضر عبارت است از درختان کاج ایرانی، نارون، افرای سیاه، چنار و عرعر. در باغچه‌های اطراف کاخ، گل‌هایی فصلی كاشته شده‌اند كه در جنوب باغ در گلخانه پرورش داده می‌شوند. مساحت کاخ ۲۱۲۰ متر مربع و محل بنای عمارت یک متر از سطح باغ بلندتر است.
باغ چهلستون در بستر شهری خود با دیوارهایی از محیط پیرامون خود مجزا شده و امروزه ارتباط آن با سایر عناصر شهری بسیار محدود است. در گذشته، ارتباط میان عناصر عمده شهری میدان نقش جهان و سایر بناهای عمومی نمادی از ساختار شهری بود. این ارتباط درونی را به كمک فضاهای كوچک سرپوشیده میانی مانند ورودی‌ها و ملحقات ایجاد کرده بودند.
کاخ چهلستون کجاست؟
کاخ چهلستون در شرق خیابان چهارباغ پایین، جنوب خیابان سپه و غرب میدان نقش جهان قرار دارد. برای دسترسی میتوانید از وسایل نقلیه عمومی یا خودروی شخصی استفاده کنید. ایستگاه متروی میدان امام حسین یا ایستگاه اتوبوس میدان امام حسین تا کاخ چهلستون فاصله زیادی ندارد و میتوانید این مسیر را پیاده کنید. اگر با خودروی شخصی می‌روید، میتوانید از پارکینگ‌های عمومی خیابان‌های اطراف استفاده کنید. همچنین اگر از سمت میدان نقش جهان قصد بازدید از کاخ را دارید، میتوانید به‌راحتی با کمی پیاده‌روی به مقصد برسید. برای این منظور از خیابان سپه به‌سمت دروازه دولت حرکت کنید. در تقاطع خیابان استانداری به‌سمت چپ بپیچید. اندکی بعد کاخ موزه چهلستون را خواهید دید.
وجه تسمیه کاخ چهلستون
ایوان اصلی کاخ چهلستون بر بیست ستون استوار است. بسیاری از محققان وجه تسمیه کاخ را انعکاس بیست ستون روی استخر زیبا و بزرگ عمارت می‌دانند. البته نقشی که عدد ۴۰ در ادب فارسی دارد (این عدد نشان تعدد و کثرت است) نیز شاید دلیل دیگری برای نام‌گذاری چهلستون باشد.
تاریخچه کاخ چهلستون
باغ چهلستون اصفهان، نمونهای از یک باغ سلطنتی از دوره صفوی است. تا سال ۱۳۲۷ خورشیدی به‌دلیل کمبود اطلاعات، اظهارنظر درباره تاریخ بنای چهلستون مشكل بود. در همان سال، در جبهه تالار كاخ، اشعاری در دو كتیبه از زیر گچ به دست آمد كه یكی کوتاه‌تر و بر زمینه صورتی‌رنگ، بنای تالار چهلستون را به شاه عباس دوم نسبت می‌داد و سال اتمام آن را ۱۰۵۷ هجری قمری تعیین می‌کرد. کتیبه دیگر كه طولانی‌تر و خطوط آن گچبری بر زمینه آبی‌رنگ است، از تعمیرات زمان شاه سلطان حسین حكایت دارد.
یكی از برنامه‌های شهری دوره شاه عباس اول، پس از انتخاب اصفهان بهعنوان پایتخت در سال ۱۰۰۷ هجری قمری، احداث خیابان زیبا و طویل چهارباغ و باغ‌های متعدد پیرامون آن بود. از جمله این باغ‌ها می‌توان به باغ خرگاه، باغ بلبل، باغ هشت بهشت، باغ فتح‌آباد، باغ كاج، باغ نسترن، باغ خلعت، باغ انگورستان اشاره کرد. پی‌درپی بودن باغ‌ها كه یادآور مفهوم «باغ اندر باغ» است، از جمله اصول طرح‌اندازی شهر اصفهان محسوب می‌شد. امروزه به جز باغ هشت بهشت و باغ چهلستون، سایر باغ‌ها از بین رفته‌اند و تنها نامی از آن‌ها باقی است.
معماری کاخ چهلستون
معماری این کاخ ترکیبی از هنر معماری چینی، ایرانی و فرنگی است. بنا مشتمل بر یک ایوان اصلی (بزرگ) به طول ۳۸ متر، عرض ۱۷ متر و ارتفاع ۱۴ متر است که آن را رو به شرق ساخته‌اند. ستون‌های این ایوان هشت‌ضلعی از جنس چوب چنار و کاج است. چهارستون وسط روی چهار شیرسنگی قرار دارد.
استخر کاخ علاوه بر زیبایی باعث لطافت هوا می‌شود. در چهار طرف اين استخر مجسمه‌هایی قرار دارند که مربوط به عمارت چهلستون نيستند و به هنگام تخريب قصر سرپوشيده به اين محل منتقل شده‌اند. به نوشته برخی از مورخان، اين عمارت در اواخر دوران صفوی دچار آتش‌سوزی مهيبی شد و قسمت‌هایی از آن در آتش سوخت.
بهترین زمان بازدید از کاخ چهلستون
بهار و به‌خصوص ماه اردیبهشت، بهترین زمان برای بازدید از کاخ چهلستون است؛ چراکه علاوه بر لطافت هوا، باغ پیرامون آن طراوات خاصی دارد. البته عصرهای تابستان نیز به‌دلیل خنکی هوا، این مکان یکی از مقاصد پرطرفدار به شمار می‌آید. اگر قصد عکاسی دارید، به‌خاطر قرارگیری خورشید روبه‌روی کاخ، از ساعت ۹ تا ۱۱ میتوانید عکس‌های خوبی بگیرید. همچنین در شب‌ها، چهلستون با نورپردازی جلوه‌ای متفاوت به خود می‌گیرد.
پرسش‌های متداول
کاخ چهلستون کجاست؟
دلیل نام‌گذاری کاخ چهلستون چیست؟
ساعات بازدید از کاخ چهلستون کدامند؟
بهای بلیط کاخ چهلستون چقدر است؟
