راهنمای سفر به تایلند

تایلند ، که به صورت رسمی، پادشاهی تایلند نامیده می شود، کشوری در جنوب شرقی آسیا با سواحلی در دریای آندامان و خلیج تایلند است. این کشور از شمال غرب با میانمار (برمه)، از شمال شرق به لائوس، از جنوب شرق به کامبوج، و از جنوب با مالزی همسایه است.
تایلند با غذاهای عالی، آب و هوای حاره ای، فرهنگ جالب توجه، کوه های باشکوه و سواحل زیبا، جاذبه ای برای گردشگران در سرتاسر جهان است. تایلند پر گردشگر ترین کشور در جنوب شرق آسیا ست. شما در اینجا تقریباً همه چیز می توانید پیدا کنید: جنگل های سبز انبوه تا جایی که چشم کار می کند، آب هایی به زلالی بلور که احساس حمام گرم را دارد، و غذایی که جوانه های چشایی تان را به رقص درآورده و در عین حال، شامه های شما را نیز نوازش می دهد. بسیار هیجان انگیز، و در عین حال ایمن؛ ارزان و کماکان به هر وسیله مدرنی که بخواهید، می-توانید دسترسی داشته باشید

تاریخچه

اولین امپراتوری شناخته شده تایلند ، در سال 1238 در سوخوتای بود که تحت پادشاهی رامکامانگ در قرن چهاردهم و قبل از افتادن به دست سلسله آیوتایا، به اوج قدرت خود رسید. بیشتر حکومت سالهای اخیر تایلند و همچنین کامبوج و لائوس، در دست سلسله آیوتایا بوده، که مشخصاً سلسله شمالی لانا را مال خود کرده بود. آیوتایا در سال1767 توسط برمه ای ها از حکومت سرنگون شدند، اما پادشاه تاکسین، دوباره به آن نظم بخشید و پایتختی جدید در تونبوری بنا نهاد. نواده آن، ژنرال چاکری ، از رودخانه به سمت بانکوک حرکت کرد و به پادشاه راما اول موسوم گشت، یعنی مؤسس سلسله چاکری که تا به امروز (به صورت قانونی) حکومت می کند.

تایلند که تا سال 1939 به نام سیام شناخته می شد، تنها کشور جنوب شرق آسیاست که هیچ گاه مستعمره قدرت های خارجی نبوده، و مردم آن مغرورانه به این واقعیت افتخار می کنند. انقلابی بدون خونریزی در سال 1932 منجر به تشکیل حکومتی قانونی شد. در خلال جنگ جهانی دوم، در حالیکه ژاپنی ها بقیه کشورهای جنوب شرق آسیا را فتح کرده بودند، تایلند تنها کشوری بود که به خاطر جنبش-های سیاسی هوشمندانه اش به دست ژاپنی ها نیفتاد. تایلند که در جنگ جهانی دوم، هم پیمان ژاپنی ها بود، در نتیجه یک نزاع، تبدیل به هم پیمان آمریکا گشت. پس از یک سلسله دیکتاتوری های نظامی و واژگونی سریع نخست وزیران وقت، تایلند بدل به یک دموکراسی نسبتاً پایدار گشت و اقتصاد آن، به خاطر رشد فزاینده گردشگری و صنعت، بسیار رشد کرد.

در سپتامبر 2006، یک کودتای نظامی بدون خشونت، سرمایه دار عوام فریب، تاکسین شیناواترا را که به صورت دموکراتیک انتخاب شده بود را از حکومت ساقط کرد، اما این حکومت شدیداً مورد انتقاد، خط قرمزی میان جمعیت ثروتمند شهری که بر تایلند حکومت می کند و توده های روستایی که از تاکسین حمایت می کردند، کشید. تاکسین تبعید شد و چند دولت موقت روی کار آمد، که شامل حزب تای راک تای وابسته به تاکسین و حزب سلطنت طلب و محافظه کار اتحاد مردمی برای دموکراسی می شوند که هردو حزب در پشت صحنه، گه گاه در خیابان ها، نظاهرات برپا می کنند، در فرودگاه ها اغتشاش می کنند، مثل نوامبر 2008 که فرودگاه به مدت یک هفته بسته شده بود. صحنه سیاسی کماکان آبستن حوادث متعددی است و هر زمان که پادشاهی می میرد، سؤال اصلی اینست که کشور به کدام سو می رود، چون ناکارامد بودن حکومت های موروثی، کاملاً درک شده است.

آب و هوای تایلند

تایلند به طور عمده، استوایی است، به همین خاطر در کل سال گرم و شرجی است و دمای آن حدود 28 تا 35 درجه است، که تنها در بخش کوهستانی شمال تایلند ، دمای خنک تر از آن دیده میشود. هرچند که گردشگر آگاه بایستی به سه فصل، توجه کند:

• خنک: از ماه نوامبر تا انتهای فوریه، خیلی باران نمی بارد و دما در کمینه خود قرار دارد، اگرچه به ندرت متوجه تفاوت در جنوب می شوید، و اگر برای پیاده روی به کوه های شمالی که در آن دما می-تواند تا 5 درجه هم کاهش یابد، می روید، تنها به یک سوئیت شرت نیاز خواهید داشت. این فصل بهترین زمان برای بازدید است، به خصوص حوالی کریسمس و سال نو، یا سال نو چینی که یک هفته بعد از آن است، که در این زمان هزینه پرواز و هتل، بسیار گران است.

• گرم: از ماه مارس تا ژوئن، در تایلند دمای هوا، جان فرسا و بالای 40 درجه است. آفتاب گرفتن کنار ساحل با یک لیوان نوشیدنی در دست، به مقدار کافی لذت بخش است، اما برای خیابان-گردی در بانکوک، زمان مناسبی نیست.
• بارانی: از ماه جولای تا اکتبر، و در حقیقت تنها در ماه سپتامبر، باران های موسمی حاره ای کل کشور را فرا می گیرد. این به معنی ریزش بی وقفه باران نیست، اما وقوع سیل هم، اتفاق می افتد.
استثناهایی هم برای این قواعد وجود دارد. به طور خاص، در ساحل جنوب شرقی تایلند (شامل کوساموئی) فصل بارش ها وارونه شده، به طوریکه اوج بارش ها بین ماه می تا اکتبر است و بین نوامبر تا فوریه، بارش ها قطع می شود.

تعطیلات رسمی

در تایلند تعطیلات رسمی زیادی وجود دارد، که بیشترشان تعطیلات بودایی و سلطنتی است. هیچ کس، همه این تعطیلات را جشن نمی گیرد، به جز بانک ها که تعطیلات زیادی دارند.
ویساکابوچا – در ششمین ماه کامل سال، که معمولاً می یا ژوئن است، جشن گرفته می شود. این مراسم، یادبود تولد، بزرگداشت و مرگ بوداست که در زمان مشابهی در تقویم بودایی رخ داده است. روز ویساکابوچا به عنوان مهم ترین روز در تقویم بودایی است و به عنوان «روز جهانی» توسط یونسکو به ثبت رسیده است. در این روز، بودایی های تایلند برای ادای احترام در صبحگاه به معبد می روند و به موعظه (دامای) راهبان گوش فرا می دهند. بعد از غروب، مراسم شمع روشن کردن (ویان-تیان) در بیشتر معابد کشور، برگزار می شود. بودایی ها شمع روشن کرده، سه عصا و گل، که معمولاً گل نیلوفر است، به دست گرفته و در میان دودهای شمع، سه بار در جهت عکس عقربه های ساعت به سمت معبد مرکزی، پیاده روی می کنند.
ماکابوچا – در ماه بدر چهارمین ماه قمری- که معمولاً در فوریه یا مارس است، یادبود گردهمایی 1250 نفر قبل از بودا است که منجر به انتصاب و روشنگری شد. در معابد بانکوک و سرتاسر تایلند ، بودایی ها شمع به دست گرفته و سه مرتبه در جهت عقربه های ساعت، به دور حرم اصلی، طواف می کنند.

آسانابوکا – در ماه کامل هشتمین ماه قمری، معمولاً در ماه جولای است. این سالروز، یادبود اولین موعظه بودا و اولین راهب بودایی است. بسیاری از بودایی های تایلندی، ادای احترام کرده، به راهبان غذا می دهند، به معابد هدایا می دهند و به موعظه های راهبان گوش می دهند. مراسم جشن در معابد بودایی سرتاسر تایلند برگزار می شود. در عصرگاه، بودایی ها شمع به دست می گیرند و همراه با عصا و گل، پیاده به سمت معبد اصلی می روند. این روز، روز شروع دوره روزه داری بودایی (واسا) است که شمع های مومی روشن می شوند و در طول این دوره، روشن می ماند. در ایالت اوبون راچاتانی، جشنواره شمعی برگزار می-شود که رژه شمع ها به شکل های مختلف و خلاقانه ای، صورت می گیرد. در این روز در سارابوری، راهبان با جام هایشان قدم می زنند، تا بودایی ها گل را به جای غذا درون جام ها قرار دهند.

در طول سال چینی، تایلندی های چینی، که در بانکوک فراوان هستند، با تمیز کردن خانه و تعارف غذا به بزرگترهای خود، این روز را جشن می گیرند. این روزی است که بیشتر مردم آن را جشن می گیرند. از محله های چینی بانکوک یا یائووارات برای بهره مندی کامل از جشن، دیدن کنید.
سونگکران – بدون شک شادمان ترین تعطیلات است- روز جشن سال نو تایلندی است و در ماه آوریل است (به طور رسمی سیزدهم تا پانزدهم آوریل است، اما این تاریخ در برخی مناطق متفاوت است). مراسمی که از ابتدا تنها برای شستن گناهان سالانه برگزار می شد، تبدیل به بزرگترین مسابقه آبی جهان شد که سه روز کامل به طول می کشد. توصیه می شود که تفنگ آب پاش و سوپرسوکر را همه جا همراه داشته باشید. بهترین مکان، چیانگ مای، خیابان کائوسان بانکوک، و تفریحگاه هایی مانند پاتایا، کوساموئی و پوکت است. پیشنهاد می شود که حتماً به آب بزنید، چون این ورزشی صرفاً برای تماشا نیست. در سالهای اخیر، پرتاب آب روز به روز ناخوشایندتر می شود، چون مردم به یکدیگر یخ پرتاب می کنند. توصیه می شود که لباس تیره بپوشید چون موقع خیس شدن، لباس روشن، بیشتر به چشم می آید.

لوی کراتونگ – در اولین روز ماه کامل در دوازدهمین ماه تقویم قمری، معمولاً مطابق نوامبر است، زمانی که مردم به رودخانه ها، دریاچه ها و حتی استخر شنای هتل ها می روند تا گل و برگ موز پر از شمع، موسوم به کراتونگ، را بر روی آب قرار دهند. کراتونگ معادل پیشکشی به الهه رودخانه است که به مردم زندگی می بخشد. تایلندی همچنین اعتقاد دارند که این زمان، موقع خوبی برای دور کردن چشم شور و حاجت گرفتن است. طبق این سنت، اگر هنگامی که کراتونگ خود را بر روی آب قرار داده باشید و قبل از روشن شدن شمع، آرزو بکنید، آرزویتان برآورده می شود. برخی از ایالت ها، کراتونگ مخصوص به خودشان را دارند، مثل سوخوتای که در آن، مراسمی دیدنی برپا می شود. در شمال کشور، چیانگ مای و چیانگ رای، سنت شناور کردن کُم، یا به هوا فرستادن بالون آرزو را دارند. صحنه به هوا برخاستن و پر شدن آسمان از بالون های روشن، بسیار دیدنی خواهد بود.
روز تاج گذاری (5 می)، یادبود تاج گذاری پادشاه فعلی تایلند است (با وجود اینکه حکومتش از 9 ژوئن 1946 آغاز شد – که آن را نه تنها بدل به طولانی ترین پادشاهی در تاریخ تایلند کرده، بلکه در بین رهبران فعلی جهان نیز، طولانی ترین تاریخ حکومت را دارد).

تولد پادشاه (5 دسامبر)، هم روز ملی و هم روز پدر است، که به خاطر ادای احترام به شکوه پادشاه است. ساختمان ها و منازل با پرچم پادشاه (که زردرنگ است و نشان پادشاهی هم در وسط آن قرار دارد) و تابلو نقاشی پادشاه مزین شده است. ساختمان های دولتی و ساختمان های تجاری، با نور تزیین می شوند. در محله های قدیمی بانکوک (راتاناکوسین )، به خصوص پیرامون کاخ پادشاهی، چراغهای فراوانی را میبینید که بر روی درختان، ساختمانها و خیابانها، آویزان شده است. سالروز تولد ملکه (12 آگوست)، روز مادر است، و به همان میزان ولی با زرق و برگهای کمتر، برپا میشود.
جشن شخم زدن پادشاهی. این سنت دیرین از دوران باستان به منظور تقویت روحیه کشاورزان، برگزار میشده است. این جشن برای گرامیداشت اهمیت کشاورزی در اقتصاد تایلند است. این مراسم، در سانام-لوانگ برپا میشود.
تولد ملکه، روز مادر، 12 آگوست، روز تولد ملکه سیریکیت است.